علی بن سوید
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن سوید سائی، از راویان
ثقه شیعه و از اصحاب
امام صادق،
امام کاظم و
امام رضا (علیهمالسّلام) بود.
علی بن سوید سائی، نجاشی لقب او را سائی و منسوب به روستای سایه در نزدیکی
مدینه دانسته،
اما بعضی محققان معاصر میگویند که در برخی نسخه
های خطی قدیمی، نسائی منسوب به نَسا، شهری در
ترکمنستان کنونی ضبط شده است.
در منابع حدیثی و رجالی شیعه چند تن با نام علی بن سوید و با القابی چون سائی، تَمّار، مدینی، شیبانی، حضرمی کوفی و صنعانی و در شمار اصحاب امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهمالسّلام) آمده است.
از قراینی مثل صحابی بودن این سه امام و اشتراک در بعضی راویان برمیآید که همه عناوین از آنِ یک یا دو نفر از جمله علی سائی باشد، کما اینکه علی سائی هم از یاران و راویان این سه امام بهشمار رفته
و با
امام کاظم (علیهالسّلام) سؤال و جواب و مکاتبات متعددی داشته
که نشان از جایگاه او نزد آن حضرت دارد و در زمانی که امام در زندان بوده، در پاسخ علی بن سوید وی را بسیار ستوده و از دوستداران خاص
اهلبیت (علیهمالسّلام) معرفی نموده است.
شیخ طوسی نیز او را توثیق میکند.
احمد بن خَلاّل،
بندار بن محمد طبری،
محمد بن منصور خزاعی،
حمزة بن بزیع و
یونس بن عبدالرحمان از شاگردان و راویان سائیاند.
علی بن سوید کتابی داشته است که
آقابزرگ تهرانی آن را کتاب الحدیث مینامد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۴۰، برگرفته از مقاله «علی سائی».