علی ادایی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی ادایی اصفهانی، از شعرای قرن دهم هجری در اصفهان بوده است.
علی ادایی اصفهانی، از شعرای قرن دهم هجری در
اصفهان بوده است. طبعش به
غزل مایل بوده و آنچه به خیالش می‌آمد به نظم می‌کشید. او بسیار مغرور و خودستا بود و به شاعران هم عصر خود اهمیّتی نمی‌داد. وی در سال ۹۵۵ق وفات یافته و در بیرون دروازه حسن آباد اصفهان مدفون شد.
سام میرزا می‌نویسد: قافیه غلط در شعر او بسیار است.
دیوان اشعارش اکنون موجود نیست ولی در
خلاصه الاشعار تعدادی از ابیات شعرهای او آمده است.
وی به مطالعه اشعار قدماء علاقه داشته و نسخه‌ای از «
نه سپهر»
امیرخسرو دهلوی را به
خط نستعلیق در سال ۹۲۳ق کتابت کرده که در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است.
برادرش هم شاعر بوده و «بهاری» تخلّص می‌کرده است. این بیت از اشعار ادایی اصفهانی است:
"در خواب شدم لعل توام پیش نظر بود ••• بیدار شدم دیده پر از خون جگر بود".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۵۴.
