عزاداری حضرت نوح برای امام حسین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عزاداری حضرت نوح برای امام حسین، از مباحث مرتبط به تاریخچه عزاداری برای
امام حسین (علیه‌السّلام) است. عزاداری و گریه در سوگ امام حسین (علیه‌السّلام) از سابقه‌ای دیرینه برخوردار است و ریشه آن به قبل از واقعه
کربلا و شهادت ایشان باز می‌گردد. برخلاف تصور برخی، سوگواری و گریه برای امام حسین (علیه‌السّلام) منحصر به بعد از واقعه
عاشورا نیست و روایات متعددی حاکی از آن است که حتی قبل از شهادت آن حضرت، انبیاء و اولیاء الهی بر مصائب ایشان گریسته‌اند. یکی از انبیایی که در روایات به گریه ایشان برای امام حسین (علیه‌السّلام) اشاره شده
حضرت نوح (علیه‌السّلام) است.
در برخی روایات از ائمه معصومین (علیه‌السّلام) به آگاهی و عزاداری حضرت نوح (علیه‌السّلام) برای مصائب امام حسین (علیه‌السّلام) اشاره شده است. در یکی از این روایات آمده است: هنگامی که حضرت نوح (علیه‌السّلام) بر کشتی سوار شد و بر روی زمین حرکت می‌کرد، به سرزمین
کربلا رسید.
در این هنگام، کشتی به شدت تکان خورد و حضرت نوح (علیه‌السّلام) از غرق شدن ترسید.
حضرت نوح (علیه‌السّلام) به خداوند متعال عرض کرد: "پروردگارا! من تمام زمین را گشتم، ولی هیچگاه مانند این زمین دچار اضطراب و ترس نشدم."
در این هنگام،
جبرئیل امین نازل شد و عرض کرد: "ای نوح! این سرزمینی است که در آن، حسین بن علی (علیه‌السّلام) سبط
خاتم الانبیاء و فرزند
خاتم الاوصیاء به شهادت خواهد رسید."
حضرت نوح (علیه‌السّلام) از شنیدن این خبر، به شدت گریه کرد و پرسید: "قاتل او کیست؟"
جبرئیل امین پاسخ داد: "قاتل او کسی است که اهل آسمان‌ها و زمین او را لعنت می‌کنند."
سپس جریان کربلا را برای او بیان نمود. پس نوح (علیه‌السّلام) و کشتی نشینان گریستند و بر قاتلش لعن فرستادند و سپس کشتی به حرکت خود ادامه داد.
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۳۵.
