عبیدالله زیات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبیدالله بن محمد بن عبدالملک زیات (زنده در
قرن سوم هجری)، عالم، ادیب، شاعر، کاتب و وزیر خلفای عباسی بود.
عبیدالله بن محمد بن عبدالملک زیات بغدادی، پدر وی وزیر
معتصم عباسی (خلافت ۲۱۸-۲۲۷ق) بود.
او بعد از مرگ معتصم به وزارت
واثق (خلافت ۲۲۷-۲۳۲ق) و
متوکل (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) نیز درآمد، لیکن سال
۲۳۷ق توسط متوکل به قتل رسید.
عبیدالله فاضل، عالم، ادیب، شاعر و کاتب بود. غلام
سلیمان بن وهب از او چنین روایت کرده که او در میان مردم زمانه‌اش زیبا و از صدای خوبی برخوردار بود و از مغنّیان عصرش به‌شمار می‌رفت.
او النشو النهار و معاقر العقار و فضایل الصبوح و مناقبه و معایب الغبوق و مثالبه را تالیف کرده است.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۰۶-۵۰۷، برگرفته از مقاله «عبیدالله زیات».
