عبیدالله بن حسن کرخی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبیدالله بن حسن کرخی (۲۶۰-۳۴۰ق)، از صاحبنظران
معتزله و پیشوای
حنفیان قرن چهارم هجری قمری در
بغداد بود.
ابوالحسن، عبیدالله بن حسن کرخی، در بغداد زاده شد. از مجتهدان در فروع و از صاحبنظران معتزله و پیشوای حنفیان روزگار خویش بود.
خطیب بغدادی آورده است: «ابوالحسن کرخی، بسیار
عبادت میکرد و بر
فقر، صبور بود و چشمداشتی به دارایی مردم نداشت و هنگامی که آخر عمر
فلج شد، یارانش گرد او آمده، گفتند: این بیماری، نیاز به معالجه و هزینه درمان دارد و او تنگدست است و نباید پیش مردم، خوار شود. نامهای به
سیفالدوله حمدانی نوشتند و از وی کمک خواستند. چون ابوالحسن متوجّه کار آنان شد، گریست و گفت: خداوندا! روزیام را جز از طریقی که مرا بدان عادت دادهای، قرار مده! و پیش از آنکه چیزی از سیفالدوله برسد، درگذشت. پس از مرگ او، نامه سیفالدوله، همراه ده هزار
درهم رسید و وعده داد ده هزار درهم دیگر نیز بفرستد. یارانش این مبلغ را
صدقه دادند.»
شرح جامع کبیر و جامع صغیر امام محمد بن حسن، رسالهای در اصول، از تالیفات او است. کرخی در هشتاد سالگی درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۴۸.