عبداللّه بن نورالله محیط سامانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبداللّه بن نورالله محیط سامانی اصفهانی، از شعرای
قرن چهاردهم هجری در
اصفهان بوده است.
عبداللّه سامانی متخلّص به «محیط» فرزند نوراللّه عمّان سامانی بن عبداللّه ذرّه سامانی، از شعرای
قرن چهاردهم هجری در
اصفهان بوده است.
وی در سال ۱۲۹۰ق متولّد شده و نزد پدر و دیگران آداب شاعری و فنون ادب بیاموخت و پس از فوت پدر به شرحی که در تاریخ چهارمحال مذکور است لقب تاج‌الشّعرایی یافت. این بیت از اشعار اوست:
"بهر دل بگذشتن از جان کار مردان است و بس ••• هر که در این ره قدم بنهاد مرد آن است و بس".
مردی با اطلاع و خوش مجلس بوده و در اواخر عمر دچار فقر و پریشانی شده و بالاخره در اواسط
جمادی‌الاولی سال ۱۳۵۵ق
وفات یافت و در بالای قبر دهقان در سامان مدفون شد. مادّه تاریخ وفاتش را جلال فرزانه چنین گفته است:
"رقم زد ز پی تاریخ کلک «فرزانه:» ••• «محیط رحمت حق شد محیط عمانی»".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۵۸.
