«شیخ ابومحمد عبدالله بن عبد الملک بن الشیخ ابی محمد عبدالله بن محمد بن محمد البکری القرشی»، معروف به مرجانی، اصالتا تونسی است. مصادر، تصریح به تاریخ ولادتش نکرده‌اند و تنها به ولادتش در اسکندریه اشاره کرده‌اند. مرجانی در خانواده‌ای مشهور به علموتقوا رشد یافت. پدرش عبد الملک از تونس به مکهمهاجرت کرد و با عالم شافعینجم الدین الاصبهانی بنای رفاقت افکند. مرجانی در طول حیاتش به تعلیم قرآن کریم به ایتام مشغول بود و در علم و فضل و ادب و بی نیازی از متاع دنیا به مراتب بالایی دست یافت.
مصادر موجود نام اساتید او را ذکر نکرده‌اند. تنها در کتاب خود او «بهجة النفوس» صفحه ۲۳۸ چنین آمده است: «از استاد کبیر بن سید الناس چنین شنیدم...» ؛ معنای این عبارت آن است که مؤلف از ابن سید الناس استماع کرده است و لذا وی مورد اعتماد او بوده است. محمد بن محمد بن محمد بن یحیی الیعمری، معروف به «ابن سید الناس»، مؤلف «عیونالاثرفیفنونالمغازیوالسیر» متوفای ۷۳۴ ق، است.
