عبدالله بن عبدالرحمن دارمی (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بن عبدالرحمن سمرقندی دارمی، از محدثان بزرگ
اهل‌سنت در
قرن سوم قمری بود که صاحبان سنن از وی
روایت نقل کرده‌اند. از جمله آثار معروف وی
سنن دارمی است.
ابومحمد، عبدالله بن عبدالرحمان بن فضل
دارمی سمرقندی از محدثان بزرگ بود که در
سمرقند زاده شد و پرورش یافت. سپس به
حجاز،
شام،
عراق،
مصر و
خراسان کوچ کرد. او از محدثان آن مناطق احادیث را فراگرفت. در سفرهای علمی خود، زمان بسیاری صرف کرده، به دانش‌اندوزی و بهره‌وری از عالمان پرداخته، تا آن‌که خود در آن رشته ممتاز و از حافظان حدیث شد.
مسلم بن حجاج،
ابوداوود و
ترمذی، صاحبان سُنن، از او روایت کرده‌اند.
منصب قضا در سمرقند به او واگذاشته شد؛ ولی بعدها از قضا روی گرداند. از آثار او، الجامع الصحیح در سننی معروف به
سنن دارمی و تفسیر القرآن است. هنگامی که خبر وفات او را به
بخاری دادند، بر او گریست.
دارمی در سمرقند و در ۷۴ سالگی درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۸۳.
