عبداللطیف بن محمد بن عبداللطیف خجندی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صدرالدّین عبداللّطیف بن محمّد
خجندی، از مشهورترین بزرگان
آل خجند در
قرن ششم هجری بود که ریاست
شافعیان اصفهان را بر عهده داشت.
صدرالدّین ابوالقاسم عبداللّطیف بن محمّد بن عبداللّطیف بن محمّد بن ثابت
خجندی، از مشهورترین بزرگان
آل خجند است. در
فقه و
حدیث و
شعر و ادب مهارت بسیار داشت. در
رجب ۵۳۵ق در
اصفهان متولّد شد، و در این شهر تحصیل نمود، سرانجام به ریاست
شافعیان اصفهان برگزیده شد، و به تدریس پرداخت، و وعظ و
خطابه ایراد نمود. وی سفری به
بغداد رفته، از
خلیفه خلعت گرفت، سپس به
ایران بازگشت. در
جمادی الاوّل ۵۸۰ در
همدان به مرگ ناگهانی، عمرش به پایان رسید.
او مردی سخاوتمند و باهمّت بود، و شعراء از عطایای او بهره‌مند، و مدّاح مناقب او بودند که از آن جمله‌اند: جمال الدّین عبدالرزّاق، کمال الدّین اسماعیل،
خاقانی شروانی و مجیرالدّین بیلقانی. هم چنین اثیرالدّین اخسیکتی مرثیّه‌ای در
وفات او سروده
است. صدرالدّین
خجندی به عربی و فارسی اشعاری سروده که در تذکره‌ها نقل شده
است.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۶.
