عبدالغفار ناصری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالغفار ناصری، از
علما، مدرسان و امامان جماعت مبارز
اهل سنت عراق در
قرن چهاردهم هجری می‌باشد.
وی در ۱۳۱۳ ق / ۱۸۹۵ در
تکریت به
دنیا آمد.
قرآن کریم را در نوجوانی فراگرفت و پس از طی دوره ابتدایی به مدرسه دینی
سامرا رفت. در آنجا علوم دینی را نزد استادانی چون عباس قصاب و شیخ عبدالوهاب بدری آموخت. در ۱۹۱۳ عازم
بغداد شد و به مدرسه امام اعظم رفت.
پس از گذشت یک سال و با شروع
جنگ جهانی اول در لشکر عثمانی در
جنگ «کوت» شرکت کرد. هنگامیکه
عراق توسط انگلیسی‌ها اشغال شد وی به زادگاهش بازگشت و
علوم دینی و عربی را از علمای نامدار تکریت چون داوود بن سلمان ناصری و شیخ عبدالکریم حمادی دبان فراگرفت.
ناصری در
انقلاب ۱۹۲۰ عراق شرکت کرد و پس از شکست آن به
مصر رفت و سه سال در
الازهر درس خواند. هنگامیکه
انقلاب فلسطین آغاز شد به آنجا عزیمت کرد و به مبارزه برخاست اما به دلیل عدم موفقیت
انقلاب به یافا ـ شهری در فلسطین‌ـ رفت و به معلمیپرداخت و بعداز آن در طائف کار تعلیم را ادامه داد. دو سال بعد به تکریت بازگشت و در ۱۹۳۳
امام جماعت مسجد سطانی گردید. سپس امام مسجد ملاخطاب اعظمیه بغداد شد و در نهایت در ۱۳۸۳ ق. ۱۹۶۴ بازنشسته شد.
ناصری در ۱۳۹۹ / ۱۹۷۹ در بغداد درگذشت و در تکریت دفن شد.
دانشنامه‌های انقلاب اسلامیو تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «عبدالغفار ناصری».
