عبدالحسین ندیم چهارمحالی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالحسین ندیم چهارمحالی اصفهانی، شاعر ادیب
قرن چهاردهم هجری در
اصفهان بوده است.
حاج عبدالحسین ندیم شهرکی چهارمحالی ملقب به «ندیم الشعراء» فرزند علی محمّد، شاعر ادیب در نیمه نخست
قرن چهاردهم هجری در
اصفهان بوده است. در سال ۱۲۹۱ق در «شهرک» از توابع چهارمحال متولّد شده و پس از تحصیلات مقدماتی در مکتب‌خانه مولد خود به اصفهان رفته و به تکمیل معلومات خود پرداخت. سپس به وطن خود مراجعت نموده و به زراعت و گیوه‌دوزی مشغول شد.
وی عاقبت در سال ۱۳۵۴ق در زادگاه خود
وفات یافت.
او در سرودن انواع
شعر و مادّه تاریخ مهارت داشته و غیر از مجموعه اشعار، «سفرنامه منظوم مکه و مدینه» و «منظومه خواب نامه» از آثار اوست. ابیات زیر از اوست: "
"ما در میان زلف رخ یار دیده‌ایم ••• ما آفتاب را به شب تار دیده‌ایم"
"دیوانه‌وار سر به بیابان نهاده‌ایم ••• تا چین زلف آن بت عبار دیده‌ایم".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۶۴.
