عباس بن محمد ایزدی نجف‌آبادی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عباس بن محمد ایزدی نجف‌آبادی اصفهانی، از علما و فضلای معاصر
اصفهان بوده است.
شیخ عباس ایزدی نجف‌آبادی فرزند محمّد، عالم فاضل متقّی مجاهد فی سبیل‌اللّه در سال ۱۳۰۱ش در نجف‌آباد متولّد شد.
در نوجوانی نزد شیخ احمد حججی، شیخ غلامحسین منصور، شیخ ابراهیم ریاضی در نجف‌آباد و
حاج آقا رحیم ارباب و شیخ احمد فیاض و مجدالعلماء نجفی در
اصفهان به تحصیل مشغول شد. در
قم نیز محضر حضرات آیات
مرعشی نجفی،
محقّق داماد،
امام خمینی،
بروجردی،
گلپایگانی و
علاّمه طباطبایی فقه،
اصول،
کلام،
تفسیر،
فلسفه و
اخلاق را آموخت.
او پس از ۲۰ سال تحصیل، در سال ۱۳۳۸ش به نجف‌آباد مراجعت کرده و به تدریس علوم دینی، حل و فصل مشکلات شرعی و اجتماعی مردم و تبلیغ دین مشغول شد. او هنگام ورود به نجف‌آباد نماینده مراجع عظام بروجردی و امام خمینی در آن حدود بود. او طی سالیان متمادی در
حکومت پهلوی به ترویج و حمایت از مبارزات امام خمینی در نجف‌آباد مشغول بود و در تبلیغ مرجعیت ایشان و جمع کردن و جهت دادن به مبارزان مسلمان آنجا نقشی مهم و تاثیرگذار داشت تا جایی که از سوی ماموران امنیتی حکومت پهلوی دستگیر و به زابل تبعید شد و مدّتی نیز زندانی شد.
او قبل از پیروزی انقلاب
نماز جمعه را اقامه کرده و پس از پیروزی انقلاب، از سوی امام خمینی به امامت جمعه نجف‌آباد منصوب شد. در سال‌های جنگ
ایران و
عراق، او در جبهه‌های نبرد و در میان رزمندگان ایرانی حاضر می‌شد و به آنان روحیه می‌داد و در پشت جبهه برای کمک به رزمندگان تلاش می‌کرد و در این راه فرزند برومند خود احمد را تقدیم نمود و این فرزند در ۲۶ دی ۱۳۶۵ در جبهه‌های نبرد به شهادت رسید.
از اقدامات ارزنده مرحوم شیخ عباس ایزدی همکاری در ساختن حوزه علمیه فاطمیه جهت بانوان و همکاری در راه ساختن
حوزه علمیه (جامعه الامام المنتظر) در نجف‌آباد را می‌توان نام برد.
او شاگردان زیادی تربیت کرد و سخنرانی‌ها و بیانات او در میان عموم طبقات مردم نجف‌آباد مورد توجّه واقع می‌شد. او عالمی متواضع و خیرخواه و
اسوه اخلاق حسنه بود و زاهدانه زندگی ساده‌ای داشت.
او سرانجام در
جمعه ۸ خرداد ۱۳۷۱ش
وفات یافته و پس از تشییع باشکوه مردم نجف آباد در «جنّت الشهداء» مدفون شد.
کتب و آثار زیر از اوست:
۱. «شوق دیدار» قصه
حضرت موسی در
قرآن؛
۲. «آینه حریم» در شرح و تفسیر خطبه اوّل
نهج البلاغه؛
۳. «کلیات
اخلاق»؛
۴. «شرح و تفسیر
دعای افتتاح» و غیره.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۶.
