ظنان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شخص
ظن پیدا کننده از راه‌های غیر متعارف را ظنّان می‌گویند.
ظنّان، شخصی است که از راه‌ها و اسباب غیر متعارف که معمولاً برای انسان‌های عادی
ظن ایجاد نمی‌کند، ظن پیدا می‌کند، مثل این که کسی از خبر کودکی یا فردی دروغ گو، به جهت
قبله ظن پیدا کند؛ چنین ظنی در
فقه معتبر نیست؛ بنابراین، اگر مولا بگوید:" صل الی القبلة المظنونه؛ هر گاه به جهت قبله، ظن پیدا کردی، به آن سو
نماز بگذار "، جمله این انصراف دارد به ظنی که از راه‌های متعارف برای انسان‌های عادی به وجود می‌آید، مثل ظن حاصل از
بیّنه، مشاهده
قبور مسلمین و
محراب مساجد؛ بنابراین، ظن ظنّان که از راه‌های غیر متعارف به دست می‌آید، از آن خارج است، زیرا چنین ظنی بی‌اعتبار می‌باشد.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظنان».
