ظلم اهل مدین (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برخی از
اهل مدین مردمی
ظالم و ستمگر بودند. در این مقاله آیات مرتبط با ظلم
اهل مدین معرفی می‌شوند.
گروهی از مردم
مدین، مردمی
ستمگر:
۱. الم یاتهم نبا الذین من قبلهم قوم نوح... واصحـب
مدین والمؤتفکـت اتتهم رسلهم بالبینـت فما کان الله لیظـلمهم ولـکن کانوا انفسهم یظـلمون.
۲. ولما جآء امرنا نجینا شعیبا والذین ءامنوا معه برحمة منا واخذت الذین ظـلموا الصیحة... «و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به
رحمت خود نجات دادیم و آنها را که
ستم کردند، صیحه (آسمانی) فرو گرفت و در دیار خود، به رو افتادند (و مردند)»
هلاکت ستمگران
مدین، با غرشی سهمگین:
ولما جآء امرنا نجینا شعیبا والذین ءامنوا معه برحمة منا واخذت الذین ظـلموا الصیحة فاصبحوا فی دیـرهم جـثمین. «و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که با او
ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم و آنها را که ستم کردند،
صیحه (آسمانی) فرو گرفت و در دیار خود، به رو افتادند (و مردند)»
کم فروشی و از چشم انداختن اجناس دیگران، از ستم‌های مردم
مدین:
والی
مدین اخاهم شعیبا قال یـقوم اعبدوا الله... ولاتنقصوا المکیال والمیزان انی اریـکم بخیر... «و بسوی «
مدین» برادرشان شعیب را (فرستادیم) گفت: «ای قوم من! خدا را پرستش کنید، که جز او، معبود دیگری برای شما نیست!. ...» ویـقوم اوفوا المکیال والمیزان بالقسط ولاتبخسوا الناس اشیآءهم... • ولما جآء امرنا نجینا شعیبا... واخذت الذین ظـلموا الصیحة... («الذین ظلموا»، همان
اهل مدین‌اند و احتمال دارد ظلمشان، همان اموری باشد که شعیب علیه‌السّلام آنها را از آن امور نهی کرد.)
افساد اهل مدین، عملی ستمگرانه بود:
والی
مدین اخاهم شعیبا قال یـقوم اعبدوا الله... «و بسوی «
مدین» برادرشان شعیب را (فرستادیم) گفت: «ای قوم من! خدا را پرستش کنید، که جز او، معبود دیگری برای شما نیست!. ...» ویـقوم... ولاتعثوا فی الارض
مفسدین• ولما جآء امرنا نجینا شعیبا... واخذت الذین ظـلموا الصیحة... «و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم و آنها را که
ستم کردند، صیحه (آسمانی) فرو گرفت و در دیار خود، به رو افتادند (و مردند)»
شرک مردم مدین، ستم آنها به خودشان :
والی
مدین اخاهم شعیبا قال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره... «و بسوی «
مدین» برادرشان شعیب را (فرستادیم) گفت: «ای قوم من! خدا را پرستش کنید، که جز او، معبود دیگری برای شما نیست!. ...» ولما جآء امرنا نجینا شعیبا... واخذت الذین ظـلموا الصیحة فاصبحوا فی دیـرهم جـثمین. «و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم و آنها را که ستم کردند، صیحه (آسمانی) فرو گرفت و در دیار خود، به رو افتادند (و مردند)»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۴۳۸، برگرفته از مقاله «اوصاف اهل مدین(ستمگری)».
