صَدُقاتِهِنَّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَدُقاتِهِنَّ:(النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ) «صَدُقاتِهِنَّ» از مادّه «
صِدق» جمع «صِداق»
به معناى مهر است.
(وَ آتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا) (و مهر زنان را به طور كامل به عنوان يک بدهى يا هديه، به آنان بپردازيد؛ ولى اگر آنها چيزى از آن را با رضايت خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف كنيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: صدقه (به ضمه دال) و صدقه (به فتح دال) و صداق هر سه به معناى مهريه‌اى است كه به زنان مى‌دهند و كلمه نحله به معناى عطيه‌اى است مجانى كه در مقابل ثمن قرار نگرفته باشد. اگر مى‌بينيد كه كلمه
(صدقات) را به ضمير زنان
(هن) اضافه كرد، به جهت بيان اين مطلب بود كه وجوب دادن مهر به زنان مساله‌اى نيست كه فقط
اسلام آن را تاسيس كرده باشد بلكه مساله‌اى است كه اساسا در بين مردم و در سنن ازدواجشان متداول بوده است، سنت خود بشر بر اين جارى بود و هست كه پولى و يا مالى را كه قيمتى داشته باشد به عنوان مهريه به زنان اختصاص دهند و كانه اين پول را عوض عصمت او قرار دهند، همانطور كه قيمت و پول كالا (در خريد و فروش) در مقابل كالا قرار مى‌گيرد و معمول و متداول در بين مردم اين است كه خريدار پول خود را برداشته و نزد فروشنده مى‌رود، همچنين در مساله
ازدواج هم طالب و خواستگار مرد است، او است كه بايد پول خود را جهت تهيه اين حاجت خود برداشته و به راه بيفتد و آن را در مقابل حاجتش بپردازد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صَدُقاتِهِنَّ»، ص۳۳۱.
