شیخ راضی بن محمد، معروف به فقیه عراق است. وی فقه را نزد دائی‌هایش، شیخ علی و شیخ حسن (فرزندان شیخ جعفر کاشف الغطاء) فرا گرفت. شیخ راضی علاقه وافری به شیخ حسن داشت، به طوری که بیشتر تحصیلاتش را نزد وی فراگرفت. شیخ راضی مدتی در درس شیخ محمد حسن نجفی (صاحب جواهر الکلام) شرکت می‌کرد. کتابی در زمینه فقه نگاشت که ناپدید گشت و باعث تأسف اهل علم و فضل گردید. وی نزدیک به ۷ سال در روستای «حسکه» سکونت داشت، تا این که در سال ۱۲۶۶ هـ . ق به اصرار علمای عراق، به نجف بازگشت.
