• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَرْع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَرْع (به فتح شین و سکون راء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای راه آشکار است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در حمد خدا برای تشریع اسلام و خانه دنیا و ... از این واژه استفاده نموده است.



شَرْع به معنای راه آشکار آمده است. «شرعت له طریقاً» یعنی راهی را به او نمودم و آشکار کردم.
در مجمع البیان فرموده: شرعه و شریعت به معنی طریقه واضحه است و آن در اصل به معنی ظهور می‌باشد.
راغب اصفهانی گوید: به‌طور استعاره به طریقه خدایی شرع و شریعت گفته شده است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - شَرَعَ - خطبه ۱۰۵ (درباره تشریع اسلام)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص حمد خدا برای تشریع اسلام آورده است:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی شَرَعَ الْاِسْلاَمَ فَسَهَّلَ شَرَائِعَهُ لِمَنْ وَرَدَهُ»؛
ستایش مخصوص خداوندی است که اسلام را تشریع کرد، راه‌های ورود به آن را آسان ساخت.

۲.۲ - یُشْرَعُ - نامه ۳ (درباره خانه دنیا)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد خانه دنیا می‌فرماید:
«وَ الْحَدُّ الرَّابِعُ یَنْتَهی إِلَی الشَّیْطانِ الْمُغْوی وَ فیهِ یُشْرَعُ بابُ هَذِهِ الدَّارِ»؛
«حد چهارم به شیطان گمراه کننده منتهی می‌شود درب خانه از همین جا باز می‌گردد».«شرع» به معنی آشکار کردن و بنا نهادن است «شرایع» جمع شریعه به معنی راه‌ها و احکام دین است. منظور بازشدن و آشکارشدن است.

۲.۳ - اُشْرِعَتِ - خطبه ۱۸۱ (خطاب ملحقین به خوارج)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره جمعی از کسانی که می‌خواستند به خوارج ملحق شوند فرمود:
«بُعْداً لَهُمْ کَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ اَمَا لَوْ اُشْرِعَتِ الْاَسِنَّهُ اِلَیْهِمْ... لَقَدْ نَدِمُوا عَلَی مَا کَانَ مِنْهُمْ»؛
«(این فراریان) از رحمت خدا به دور باشند همانگونه که قوم ثمود از رحمتش دور شدند، آگاه باشید آنها (افراد غافل و بی‌خبری هستند که) اگر نوک نیزه‌ها به سوی آنان متوجه شود ... از گذشته خود پشیمان خواهند شد».«اشراع» داخل کردن است: «اشرع یده الی الظرف: ادخله فیه» معنی جمله در «سنن» گذشت.

۲.۴ - مَشْرَعُهَا - خطبه ۸۳ (درباره دنیا)

همچنین امام (صلوات‌الله‌علیه) محل ورود «مشرع؛ برای آب خوردن» درباره دنیا فرمود:
«فَاِنَّ الدُّنْیَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا رَدِغٌ مَشْرَعُهَا یُونِقُ مَنْظَرُهَا وَ یُوبِقُ مَخْبَرُهَا»؛
«دنیا همچون آبگاهی تیره و کدر است و یا همچون چشمه‌ای گل‌آلود، آزمایشگاهی است هلاک کننده».
از این واژه یازده مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۹۲.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۳۵۲.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۳۴۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۵۰.    
۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۳۵، خطبه ۱۰۵.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۰۲، خطبه ۱۰۴.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۳، خطبه۱۰۶.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۳.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۲.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۳.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۴۷۰.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۵۷.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۷۱.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۸۵، نامه ۳.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۵، خطبه.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۶۵، نامه۳.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۹.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۸۳.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۸۷.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۴۹.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۰۹.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۷.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۰۳، خطبه ۱۸۱.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۲۳، خطبه ۱۶۹.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۵۹، خطبه۱۸۱.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۱.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۴.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶۹۴.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۲۲.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۲۹۰.    
۳۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۷۴.    
۳۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۱۴۴، خطبه ۸۲.    
۳۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۳۰، خطبه ۸۱.    
۳۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه ۸۳.    
۳۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۵۱.    
۳۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۰۷.    
۳۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۰۸.    
۳۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۳۲۸.    
۳۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۵۷.    
۴۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۴۶.    
۴۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۹۳، خطبه ۱۷۶.    
۴۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۷۱، خطبه ۱۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شرع»، ج۲، ص۵۹۲.    






جعبه ابزار