شَرْح (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شَرْح (به فتح شین و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
بسط و وسعت دادن است.
شرح صدر از واژگانی است که در برخی از
آیات قرآن به کار رفته است.
شَرْح به معنای بسط و وسعت دادن است.
در
اقرب الموارد آمده است:
«شرح الشی‌ء: وسعه.»
به مواردی از
شَرْح که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ اَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْاِسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ اَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً) «هر که را
خدا خواهد هدایت کند سینه وی را به تسلیم شدن وسعت می‌دهد و آن‌که خواست گمراه نماید سینه‌اش را تنگ، بسیار تنگ می‌کند.»
(قالَ رَبِ اشْرَحْ لِی صَدْرِی) (
موسی گفت:
پروردگارا سينه‌ام را گشاده كن.)
(اَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ) (آيا ما سينه تو را گشاده نساختيم؟)
(وَ لکِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْکُفْرِ صَدْراً فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللَّهِ) (آن‌ها كه سينه خود را براى پذيرش كفر گشوده‌اند، غضب خدا بر آنهاست و عذاب عظيمى در انتظارشان.!)
شرح صدر با
کفر آن است که سینه را وسعت داده و کفر را در آن جای بدهند.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شرح»، ج۴، ص۱۲و۱۳.
