• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَرَر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شَرَر (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: شرّ (مفردات‌قرآن)، شرّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)، شرّ.


شَرَر: (اِنَّها تَرْمِی بِشَرَرٍ)
[۱] مرسلات/سوره۷۷، آیه۳۲.    

«شَرَر» از مادّه‌ «شَرّ» (بر وزن ضرر)
[۲] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۳، ص۴۳.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۴۴.    
جمع‌ «شراره» به معنای اجزاء کوچکی است که از آتش جدا می‌شود و به هوا پرتاب می‌گردد و از مادّه‌ «شر» گرفته شده است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۱۶.    



(اِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ)
[۵] مرسلات/سوره۷۷، آیه۳۲.    
(شراره‌هایی از خود پرتاب می‌کند به بزرگی یک کاخ)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۱.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه شرر به معنای زبانه‌هایی است که از آتش بر می‌خیزد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۴۸.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۵۴.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۱۴.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۳۴.    
)

۱. ↑ مرسلات/سوره۷۷، آیه۳۲.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۳، ص۴۳.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۴۴.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۱۶.    
۵. ↑ مرسلات/سوره۷۷، آیه۳۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۱.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۴۸.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۵۴.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۱۴.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۳۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شَرَر»، ص۳۱۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مرسلات | لغات قرآن
جعبه ابزار