• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَجَن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شَجَن (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))


شَجَن (به فتح شین) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای محزون کردن و بر وزن شرف به معنی حزن و‌ اندوه است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره مردگان از این واژه استفاده نموده است.


شَجَن (به فتح شین)
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۸۲.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۲۷۱.    
به معنای محزون کردن و بر وزن شرف به معنی حزن و‌ اندوه آمده است.

برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - أَشجَانَ- خطبه ۲۲۱ (درباره مردگان)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره مردگان فرموده:
«فَلَوْ مَثَّلْتَهُمْ بِعَقْلِکَ ... لَرَأَیتَ أَشجَانَ قُلُوبٍ وَ أَقذَاءَ عُیُونٍ»؛
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۴۱، خطبه ۲۲۰.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۳۴، خطبه ۲۱۶.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۰، خطبه ۲۲۱.    

«اگر آنها را در عقل خویش مجسم کنی‌ اندوه قلوب و خاشاک چشم‌ها خواهی دید».
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۳.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۰.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۸.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۲۹.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۳۱.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۶۳.    
)
لفظ «اشجان» در حکمت ۳۵۷ نیز آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۶۶، حکمت ۳۵۷.    


این واژه فقط دوبار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۵۸۲.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۲۷۱.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۵۴۱، خطبه ۲۲۰.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۳۴، خطبه ۲۱۶.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۰، خطبه ۲۲۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۳.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۰.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۸.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۲۹.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۳۱.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۶۳.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۶۶، حکمت ۳۵۷.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شجن»، ج۲، ص۵۸۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 357 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 221 نهج البلاغه
جعبه ابزار