شهرت عملی متأخرین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شهرت عملی متاخرین به رواج عمل به روایتی توسط عده زیادی از فقهای متاخّر از عصر امامان علیهم‌السّلام اطلاق می‌شود.

---

شهرت عملی متاخرین، در موردی است که اشتهار عمل به روایت صدور فتوا به استناد آن در میان جمع زیادی از فقهای متاخر محقق شده باشد.

---

«فقهای متاخر» فقیهانی هستند که اجتهاد را به طور گسترده به کار می‌گرفتند؛ یعنی به کمک ادله نقلی ، ادله عقلی ، اصول عملی و ضوابط و قواعد کلی، به اجتهاد می‌پرداختند و حکم موضوعات جدید و مصادیق مستحدث را که در مورد آنها نصی وجود نداشت، استخراج می‌نمودند؛ به خلاف قدما که در فتاوای خود به متن روایات بسنده می‌نمودند به آنها تعبد داشتند و دامنه اجتهادشان محدود بوده است.

---

درباره آغاز زمان فقیهان متاخر، اختلاف است، اما زمان « علاّمه حلّی » به بعد را به طور قطع می‌توان عصر ظهور «فقهای متاخر» نامید. البته برخی، شروع آن را از « ابن ادریس » به بعد می‌دانند.

---

گروهی از علما ، شهرت عملی متاخرین را فاقد حجیت دانسته‌اند؛ یعنی نه آن را جابر ضعف سند و نه کاسر صحت آن می‌دانند.

---

شهرت عملی.

---