شهاب‌الدین احمد بن اسماعیل ابشیطی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اِبْشیطی‌، شهاب‌الدین‌ احمد بن‌ اسماعیل‌ بن‌ ابی‌ بکر بن‌ عمر بن‌ بریده‌ (خالد) مصری‌ (۸۰۲ -۸۸۳ق‌/۱۴۰۰- ۱۴۷۸م‌) ادیب‌، شاعر، محدث‌ و فقیه‌ شافعی‌.

---

شهاب‌الدین ابشیطی در اِبْشیط (یکی‌ از آبادی‌های‌ شهر محله‌، واقع‌ در دلتای‌ نیل‌) زاده‌ شد و در همان‌جا بالید و قرآن‌ و کتاب‌هایی‌ چند، چون‌ العمدة و التبریزی‌ را از بر کرد.
نیز در آن‌جا فقه‌ را از بدر بن‌ صواف‌ و شهاب‌ بن‌ حمید و ولی‌الدین‌ بن‌ قطب‌الدین‌ فرا گرفت‌ و نزد ابو عمر و علی‌ رمسیسی‌ قرآن‌ را تلاوت‌ کرد.
آن‌گاه‌ در ۸۲۰ق‌/۱۴۱۷م‌ به‌ قاهره‌ کوچید و در دانشگاه‌ الازهر به‌ تکمیل‌ علوم‌ پرداخت‌ و افزون‌ بر فقه‌ و اصول‌ و حدیث‌ در ادبیات‌ و ریاضیات‌ نیز مهارت‌ یافت‌.

---

ابشیطی‌ در ۸۵۷ق‌/۱۴۵۳م‌ حج‌ گزارد و به‌ قصد زیارت‌ مرقد پیامبر (ص‌) به‌ مدینه‌ رفت‌. و تا پایان‌ زندگی‌ بیش‌ از ۲۰ سال‌ مقیم‌ و مجاور آن‌جا شد.
وی‌ بیشتر سال‌ها حج‌ می‌گزارد و در ۸۷۱ق‌/۱۴۶۷م‌ مدتی‌ مجاور مکه‌ گردید.
ابشیطی‌ ظاهراً به‌ منظور ادای‌ احترام‌ به‌ پیامبر اسلام‌ و احتمالاً برای‌ رعایت‌ ادب‌ در برابر ابوالفرج‌ مراغی‌ از نقل‌ حدیث‌ در مدینه‌ خودداری‌ می‌کرد.
وی‌ در مدینه‌ در گذشت‌ و در گورستان‌ بقیع‌، نزدیک‌ قبر امام‌ مالک‌، به‌ خاک‌ سپرده‌ شد.

---

اِبْشیطی‌ از زاهدان‌ و عابدان‌ بنام‌ روزگار خویش‌ بود و نزدیک‌ به‌ ۲۰ تألیف‌ در موضوعات‌ گوناگون‌ به‌ وی‌ نسبت‌ داده‌اند که‌ با توجه‌ به‌ بسیاری‌ از فهارس‌ِ مخطوطات‌ِ کتابخانه‌های‌ جهان‌ از سرنوشت‌ هیچ‌ یک‌ نشانی‌ در دست‌ نیست‌.

---

(۱) سخاوی‌، محمد، الضوء اللاّمع‌، قاهره‌، ۱۳۵۴ق‌.
(۲) شوکانی‌، محمد، البدر الطّالع‌، قاهره‌، ۱۳۴۸ق‌.

---