• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شمس‌الدین ابوعبدالله محمد بن حمزه آل‌قدامه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


شمس‌الدین ابوعبدالله محمد بن حمزه، از شخصیت‌های آلِ قُدامه، می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ الاصل و حنبلی مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.


شمس‌الدّین ابوعبدالله محمد بن حمزة بن احمد (۶۳۱-۶۹۷ق/۱۲۳۳-۱۲۹۸م).
وی از ابن اللّتی و جعفر همدانی و کریمه و پیاء و دیگران حدیث شنید. فقه آموخت و به تدریس و افتا پرداخت. در مدرسۀ اشرفیّۀ قاسیون حدیث می‌گفت و با خطی خوش کتاب می‌نوشت. مدتی نیابت قضای برادرش را داشت.
[۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۲۲، به کوشش ژاکلین سوبله و علی عماره، بیروت، ۱۹۸۰م.    
[۲] ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۰۰، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.

ابن طولون مرگ وی را در ۶۸۷ق نوشته است.

۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۲۲، به کوشش ژاکلین سوبله و علی عماره، بیروت، ۱۹۸۰م.    
۲. ↑ ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۰۰، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.    




جعبه ابزار