• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شریف‌ بن عبدالحسین‌ نجفی جواهری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جواهری، آل، خاندان‌ علمی‌ شیعی‌ در قرن‌ سیزدهم‌ تا پانزدهم‌ در عراق‌ است. یکی از شخصیت‌های این خاندان شریف‌ بن عبدالحسین‌ نجفی جواهری است.



شیخ‌شریف‌ جواهری‌، فقه‌ را نزد میرزای‌ شیرازی‌، میرزاحسین‌ خلیلی‌ تهرانی‌ و محمدحسین‌ کاظمی‌ فراگرفت‌ و از کاظمی‌ اجازه روایت‌ داشت‌.
او از شاگردان‌ خاص‌ شیخ‌ محمدهادی‌ تهرانی بود.
در نجف‌ به‌ کار خطابه‌ اشتغال‌ داشت‌.
[۱] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج‌ ۱، ص۳۶۱ـ۳۶۲، قم‌ ۱۴۰۵.
[۲] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۱۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۳] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۸۳۶ ـ۸۳۷، مشهد ۱۴۰۴.

او به‌ هنگام‌ سربازگیری‌ اجباری‌ حکومت‌ عثمانی‌ برای‌ خدمت‌ نظام‌، عراق‌ را ترک‌ کرد و به‌ ایران‌ آمد و چهار سال‌ در بروجرد ماند و در آن‌جا از درس‌ سیدمحمود طباطبایی‌ (صاحب‌ المَواهِبُ السِّنِیه، متوفی‌ ۱۳۰۰) بهره‌ برد.
سپس‌ به‌ نجف‌ بازگشت‌ و در ۱۳۱۴ در آن‌جا وفات‌ یافت‌ و در مقبره خانوادگی‌شان‌ به‌ خاک‌ سپرده‌ شد.
[۴] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج‌۱، ص‌۳۶۲، قم‌ ۱۴۰۵.
[۵] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج‌۲، ص‌۱۱۰ـ ۱۱۱، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.



از وی‌ دو اثر بر جای‌ مانده‌ است‌: مقتل‌ ابی‌عبداللّه‌ الحسین‌ که‌ در ۱۳۳۰ چاپ‌ شده‌ است‌ و مُثیرُالاَحزان‌ فی‌ احوال‌ الائمه الاثنَی عشر امناء الرحمن، در دو جلد، که‌ بارها به‌ چاپ‌ رسیده‌ است‌
[۷] آستان‌ قدس‌ رضوی‌، کتابخانه‌، ج۵، ص۳۱۲.
[۸] کورکیس‌ عواد، معجم‌ المؤلفین‌ العراقیین‌ فی‌ القرنین‌ التاسع‌ عشر و العشرین‌، ج۲، ص۹۰، بغداد ۱۹۶۹.
[۹] محمدهادی‌ امینی‌، معجم‌المطبوعات‌ النجفیه: منذ دخول‌ الطباعه الی‌ نجف‌ حتی‌ الان‌، ج۱، ص۳۰۰، نجف‌ ۱۳۸۵/ ۱۹۶۶.
[۱۰] خانبابا مشار، مؤلفین‌ کتب‌ چاپی‌ فارسی‌ و عربی‌، ج۳، ستون۴۲۱، تهران‌ ۱۳۴۰ـ۱۳۴۴ ش‌.



شیخ‌ شریف‌ دو پسر به‌ نام‌های‌ محسن‌ و عبدالرسول‌ داشت‌.


۱. محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج‌ ۱، ص۳۶۱ـ۳۶۲، قم‌ ۱۴۰۵.
۲. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۱۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۳. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۸۳۶ ـ۸۳۷، مشهد ۱۴۰۴.
۴. محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج‌۱، ص‌۳۶۲، قم‌ ۱۴۰۵.
۵. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج‌۲، ص‌۱۱۰ـ ۱۱۱، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۶. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، الذریعه الی‌ تصانیف‌ الشیعه، ج۲۲، ص۲۵، چاپ‌ علی‌نقی‌ منزوی‌ و احمد منزوی‌، بیروت‌ ۱۴۰۳/۱۹۸۳.    
۷. آستان‌ قدس‌ رضوی‌، کتابخانه‌، ج۵، ص۳۱۲.
۸. کورکیس‌ عواد، معجم‌ المؤلفین‌ العراقیین‌ فی‌ القرنین‌ التاسع‌ عشر و العشرین‌، ج۲، ص۹۰، بغداد ۱۹۶۹.
۹. محمدهادی‌ امینی‌، معجم‌المطبوعات‌ النجفیه: منذ دخول‌ الطباعه الی‌ نجف‌ حتی‌ الان‌، ج۱، ص۳۰۰، نجف‌ ۱۳۸۵/ ۱۹۶۶.
۱۰. خانبابا مشار، مؤلفین‌ کتب‌ چاپی‌ فارسی‌ و عربی‌، ج۳، ستون۴۲۱، تهران‌ ۱۳۴۰ـ۱۳۴۴ ش‌.



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جواهری»، شماره۵۱۷۳.    




جعبه ابزار