شرطیت (اصول)

ـــ شرطیت مانند جزئیت از احکام وضعی می‌باشد.
ـــ شرطیت، اعتبار شرط بودنِ چیزی برای مامورٌ به است.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف شرطیت

ـــ شرطیت همچون جزئیت حکمی وضعی است؛ بلکه برخی، احکام وضعی را منحصر در سه چیز دانسته‌اند که یکی از آنها شرطیت است.
ـــ شرطیت، از احکام وضعی و به معنای اعتبار شرط بودن چیزی برای ماموربه است، و شرط هم به چیزی گفته می‌شود که از ماهیت ماموربه خارج بوده و از نبود آن، نبود مشروط لازم می‌آید، ولی از وجود آن وجود مشروط لازم نمی‌آید، مانند: طهارت ، که شرط نماز است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۳، ص۷۶.
۲.	↑ مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص (۱۱۵-۱۱۴).
۳.	↑ الفروق المهمة فی الاصول الفقهیة، قدسی مهر، خلیل، ص۴۲.
۴.	↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص (۲۵۶-۲۵۵).
۵.	↑ کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۵، ص۳۱۸.

۳ - منبع