سید محمد جعفر مروج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیت‌الله سید محمد جعفر بن محمد علی جزایری مروج دانشمندی بزرگ و شخصیتی برجسته از علمای
حوزه علمیه نجف اشرف و از اساتید مشهور
فقه و
اصول و مجتهدی بزرگوار و محققی جستجوگر می‌باشد.
«آیت الله سید محمد جعفر بن محمد علی جزایری مروج» در سال ۱۳۲۸ ق در خانواده‌ای اهل
علم و
تقوا و از سلالة پاک عترت
رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در شهر
شوشتر دیده به جهان گشود. او دوران کودکی را در آغوش گرم پدر و مادری مهربان گذراند و
محبت اهل‌بیت پیامبر را از همان دوران فرا گرفت.
ژخاندان مروج از خاندان‌های بزرگ و مشهور شهرستان شوشتر است. نسب وی بدین طریق به
سید نعمت‌الله جزائری می‌رسد: سید محمد جعفر بن محمد علی بن محمود بن احمد بن محمد رضا بن علی اکبر بن عبدالله بن نور الدین بن سید نعمت الله جزائری. سید نعمت الله جزائری جد بزرگ وی، از شاگردان
علامه مجلسی و صاحب کتاب روایی «الانوار النعمانیة» است. وی به سال ۱۱۱۲ هجری قمری در گذشته است. جد دیگر او سید نور الدین نیز،
فقیه و محدثی بزرگ است و به سال ۱۱۵۸ هجری قمری در گذشته است. جد دیگر وی سید عبدالله دارای
اجازه روایی بزرگ و مشهوری است. پدر وی، سید محمد علی جزائری مروج نیز، دانشمندی فاضل و شخصیتی جلیل و مورد احترام مردم بود (۱۲۹۷- ۱۳۵۶ هجری قمری). وی متولد شوشتر بود و علوم مقدماتی را در همان شهر فرا گرفت. سپس به
نجف اشرف رفت و از محضر
میرزا محمد علی رشتی و
سید محمد کاظم یزدی بهره برد. او سپس به شوشتر مراجعت کرده و از علمای بزرگ آن سامان گردید. وی دارای سه فرزند به نام‌های محمد حسین، محمد جعفر و محمد حسن بود.
آیت‌الله سید محمد جعفر مروج از علمای بزرگ و از چهره‌های درخشان فقهای
شیعه در عصر حاضر به شمار می‌آید. وی علوم مقدماتی را در زادگاه خود، شوشتر، در محضر پدر دانشمند خود فرا گرفت. پس از آن، از محضر ادیب بزرگ،
سید علی اصغر بن حسین طبیب شوشتری جزائری (در گذشت ۱۳۴۸ هجری قمری) بهره برد. وی سپس به
نجف اشرف
مهاجرت کرد تا از محضر علمای آن حوزۀ بزرگ نیز بهره‌مند گردد و در آنجا به مقام رفیع اجتهاد نایل آمد. آیت‌الله سید محمد جعفر مروج مدتی در حوزۀ علمیۀ نجف اشرف به تدریس و تالیف پرداخت. وی در آن حوزه به
علم و
تقوا مشهور بود و بسیار مورد
احترام علما و فضلای نجف بود، تا آنکه شرایط سخت زندگی در حوزۀ علمیۀ نجف که ناشی از فشارهای
حکومت عراق بود او را مجبور به مهاجرت به ایران کرد. وی ابتدا به شهر اهواز رفت و بسیار مورد استقبال مردم و علمای آن شهر قرار گرفت. او مدتی در شهر
اهواز به بحث و درس و تبلیغ معارف دین در میان مردم پرداخت، تا آنکه
جنگ تحمیلی عراق بر علیه
ایران آغاز گشت و شهر اهواز مورد هجوم قرار گرفت و ایشان مجبور به ترک اهواز و مهاجرت به شهر علم و دانش و حرم
اهل‌بیت علیهم السلام، شهر مقدس
قم شد و در آن حوزه مشغول به درس و بحث گردید.
حاج
شیخ محمد شریف رازی در کتاب گنجینۀ دانشمندان دربارۀ ایشان می‌فرماید: «حجت الاسلام و المسلمین آیت‌الله حاج سید محمد جعفر، معروف به حاج مروج جزایری بن سید محمد علی بن سید محمود بن احمد بن سید محمد رضا بن علی اکبر بن سید عبدالله بن سید نور الدین بن علامۀ محدث سید نعمت الله جزایری شوشتری، عالمی جلیل و مدرسی فاضل از علمای معاصر شوشتر مقیم در اهواز می‌باشد. وی در ذی حجۀ ۱۳۲۸ قمری در شوشتر متولد شد و مقدمات و اولیات و قسمتی از فقه و اصول را از والد علامه‌اش و سید علی اصغر ادیب جزایری متوفی ۱۳۴۸ قمری فرا گرفت. آنگاه مهاجرت به نجف نمود و در حوزۀ علامۀ عراقی آقای
آقا ضیاء و آیت‌الله العظمی اصفهانی و غیر آنان شرکت کرده و تقریرات آنان را به رشتۀ تحریر درآورد تا در سال ۱۳۹۱ قمری که قهرا به ایران آمده و در اهواز رحل اقامت افکنده و به اقامۀ جماعت و ترویجات دینی پرداخته است. تالیفاتی دارد که از آنهاست رساله‌ای در حرمت
ریش تراشی و رساله‌ای در تحدید
وطن شرعی و رساله‌ای در
حدیث «لا تعاد» و حاشیه‌ای به
کفایه و کتاب
هدایة الانام در فروع مختلفۀ فقهیه».
آقا بزرگ تهرانی در کتاب ارزشمند «
نقباء البشر» دربارۀ ایشان می‌فرماید: «السید محمد جعفر المروج الجزائری- ۱۳۲۸- هو السید محمد جعفر المعروف بالمروج ابن محمد علی بن محمود بن احمد بن محمد رضا ابن علی اکبر بن عبدالله بن السید نور الدین بن السید نعمة الله الجزائری، عالم جلیل و مدرس فاضل. ولد بتستر فی ذی الحجة ۱۳۲۸ و اخذ الاولیات مع شی ء من الفقه و الاصول عن والده العلامة و الادیب السید علی اصغر بن الحسین الطبیب التستری الجزائری المتوفی ۱۳۴۸ ق. ثم هاجر الی النجف فحضر علی الشیخ ضیاء الدین العراقی و السید ابی الحسن الاصفهانی و غیرهما من المعاصرین... و لا یزال فی النجف مشغولا بالتالیف و التدریس، ایده الله».
آیت‌الله مروج از محضر علمای بزرگ عصر خود بهره برده است که از آن جمله هستند:
۱- پدرش آیت‌الله سید محمد علی مروج جزائری؛
۲- ادیب سید علی اصغر بن حسین طبیب شوشتری جزائری؛
۳- آیت‌الله
آقا ضیاء الدین عراقی؛
۴- آیت‌الله
سید ابو الحسن اصفهانی؛
۵- آیت‌الله
سید عبد الهادی شیرازی؛
۶- آیت‌الله
سید محسن حکیم.
سرانجام حضرت آیت‌الله سید محمدجعفر جزائری، پس از عمری خدمت به
اسلام و
مسلمین و تحصیل و تدریس علوم و معارف
اهل بیت علیه‌السّلام در سال ۱۴۲۰ ق (۱۳۷۸ ش) در شهر مقدس
قم دیده از
جهان فرو بست و روحش به ارواح پاک علما و صلحا پیوست.
از جمله آثار اوست:
۱-
منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة؛
۲- حاشیة مناسک الشیخ النائینی؛
۳- حاشیة
عروة الوثقی؛
۴- حدیث لا تعاد؛
۵- رسالة فی تحدید الوطن الشرعی؛
۶- العدالة؛
۷- التقیة؛
۸- نتائج الافکار فی الاصول؛
۹- هدایة الانام فی الفروع الفقهیة؛
۱۰-
ینابیع الفقه فی الصلاة؛
۱۱- رسالة فی حرمة حلق اللحیة.
منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة.
نرم افزار جامع فقه اهل بیت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
نرم افزار جامع اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
