سیده نفیسه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیده نفیسه، دختر
حسن بن
زید بن
امام حسن (علیه‌السّلام) بانویی پرهیزگار، حافظ قرآن و حدیث بود. نفیسه همراه همسرش،
اسحاق مؤتمن از
مدینه به
مصر رفت و در آن جا اقامت گزید. او سرانجام به
سال ۲۰۸ ق درگذشت.
نفیسه، دختر حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السّلام) بود که به «سیده نفیسه» شناخته می‌شود و اکنون آرامگاه او زیارتگاه معروفی در قاهره است.
وی در
مکه به دنیا آمد و در مدینه بزرگ شد و با «اسحاق مؤتمن» فرزند
امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) ازدواج کرد. او بانویی پرهیزگار، نیکوکار، حافظ قرآن و در تفسیر قرآن و حدیث، دانشمند بود.
نفیسه همراه همسرش، اسحاق به مصر رفت و در آن جا اقامت گزید. چون
امام شافعی به مصر آمد، از او نیز
استماع حدیث کرد. زمانی که شافعی درگذشت، جنازه او به خانه نفیسه برده شده و وی بر جنازه شافعی نماز گزارد.
هنگامی که نفیسه درگذشت، همسرش اسحاق بر آن شد تا جسدش را به مدینه منتقل کند، امّا اهل مصر مانع شدند و از او تقاضا کردند که نفیسه را نزد آنان به خاک بسپارد. از این رو، جنازه او را در محل سکونتش به خاک سپردند. آن خانه در محلی معروف به «درب السباع» بود. وی در
رمضان سال ۲۰۸ ق، در ۶۳ سالگی درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۶۷.
