سیّدمحمّدتقی بن میرمحمّدصالح حسینی تبریزی، پدرش از اطبّای معروف عهد صفوی در اصفهان و خود از علماء و زهّاد بوده (گویند:) مؤلف رساله‌ای است در «محاسبة النّفس». وفاتش در سال ۱۱۲۰ق روی داده و قبرش در قبرستان سنبلستان بوده است. قبر تا این اواخر معروف و مورد احترام بود که مردم آن را زیارت می‌کردند.
[۱]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۸۶.
[۲]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۱۶-۴۱۷.
