سیدمحمداشرف بن سیدمحمد حسینی عاملی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدمحمداشرف بن سیدمحمد حسینی عاملی اصفهانی، از فضلا و ادبای
اصفهان در اواخر
قرن یازدهم هجری بوده است.
میرمحمّداشرف بن سیّدعبدالحسیب محمّد بن سیّداحمد علوی حسینی عاملی اصفهانی، عالم فاضل ادیب شاعر محقّق مدقق، در اواخر
قرن یازدهم هجری در
اصفهان متولّد شده، و نزد پدر دانشمند خود، و
ملاّمحمّدصالح مازندرانی و علاّمه
ملاّمحمّدباقر مجلسی تلمّذ نموده، و علاّمه او را با القاب و صفات عالی، در اجازهای که به او داده، ستوده است. هم چنین میرمحمّداشرف از
ملاّمحمّد تنکابنی (فاضل سراب)
اجازه روایت دارد.
میرمحمّداشرف، گاهی
شعر میگفته است.
این ابیات از او است:
"آن ماه دو هفته دلبر جانی من ••• آن یار عزیز، یوسف ثانی من"
"یک روز نکرد فکر شبهای غمم ••• یک بار نگفت پیر کنعانی من".
در هنگام حمله افغانها و محاصره اصفهان به سده مهاجرت نمود، و در سال ۱۱۴۵ق
وفات یافت.
و در محلّه ورنوسفادران سِدِه ماربین (خمینی شهر فعلی) مدفون شد، و بقعهای بر سر مزار او بنا شد، و بعدا جمعی از اولاد و اعقابش در آن جا دفن شدند.
وی دارای تالیفاتی است؛ از آن جمله:
۱. اشرف المناقب، شروع تالیف، ۱۱۰۲ق به نام
شاه سلیمان صفوی؛
۲. ترجمه
الفیّه ابن مالک به نظم فارسی؛
۳. حاشیه بر
قبسات جدّش
میرداماد؛
۴. حاشیه بر
شرح مختصر عضدی؛
۵. شرح مشیخه تهذیب الحدیث معروف به رجال محمّداشرف؛
۶. فضائل السّادات، که همان کتاب اشرف المناقب او است که مطالبی به آن افزوده و آن را به نام شاه سلطان حسین صفوی نامیده است. این کتاب در مقدّمه لؤلؤ الصّدف تالیف
آیتاللّه العظمی مرعشی نجفی چاپ شده است؛
۸. ترجمه فارسی مصائب النّواصب، به خواهش احمدبیک یوزباشی در سال ۱۰۷۰ق؛
۹. علاقه التّجرید، شرح فارسی بر
تجرید العقائد خواجه نصیرالدّین طوسی، مطبوع.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۹۴.