سیّدحسن ملاذالاسلام ابن حاج سیّدجعفر بیدآبادی بن حاج سیّدمحمّدباقر حجّةالاسلام شفتی، عالم فاضل، از علماء صاحب نفوذ و معتبر اصفهان[در اواخر دوره قاجاریه بوده] و در محلّه بیدآباد مرجعیّت و ریاست کلّی داشته است. وی قبل از سال ۱۲۹۰ق متولّد گردیده و در خدمت علمای اصفهان به تحصیل پرداخت. سپس به نجف اشرفمهاجرت فرموده و نزد علماء و مراجع آنجا به تلمّذ پرداخته و به اصفهان مراجعت نمود. وی پس از فوت پدر، به اقامه جماعت در مسجد سیّد مشغول شده و مورد احترام و اعتماد اهالی محلّه بیدآباد بود. در موضوع تاسیس شرکت اسلامیّه و مبارزه علیه نفوذ اقتصادی دول استعمارگر با آقایان مسجد شاه و دیگر علمای اصفهان همراه و یار و مددکار بوده و از سال ۱۳۲۰ به بعد در بیشتر قضایای اصفهان مستقیماً شرکت داشته است. وی در شب ۱۷ شعبان سال ۱۳۳۶ق در سفر زیارت در مشهد مقدّس وفات یافته و در دارالحفاظ مبارکه دم درب مدفون گردید.
[۱]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۵۵.
[۲]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۳، ص۲۱۳-۲۱۱.
[۳]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۸۱-۱۸۲.
[۴]مدرس شیرازی، عبدالرحمان بن نصرالله، تاریخ علمای خراسان، ص۲۵۴.
