سیدجلال‌الدین بن مسیح چهارسوقی روضاتی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جلال‌الدین بن مسیح چهارسوقی روضاتی،
عالم فاضل و نوه
صاحب روضات می‌باشد.
آقامیرزا جلال‌الدّین روضاتی ابن آقامیرزا مسیح بن
میرزا محمّد‌باقر موسوی چهارسوقی (صاحب روضات الجنات)،
عالم فاضل. در سال ۱۲۸۳ق در
اصفهان متولّد شد و در خدمت پدر و عمّ بزگوارش
[و برخی از
علمای اصفهان] به‌تحصیل پرداخته و به مراتب عالی
علم و فضیلت نائل شد و
[از جدّ عالی‌مقام خود صاحب روضات و برادر ایشان
میرزا‌هاشم چهارسوقی اجازه روایت و از
سیّدابوالحسن مدیسه‌ای اصفهانی مرجع عالی‌قدر تقلید اجازه در
امور حسبیه دریافت نمود.
او عالمی وارسته و بی‌ریا و
زاهد و تارک
دنیا بود. در سال ۱۳۵۶ق فرزند برومندش آقامیرزا محمّد‌هاشم در شط
کوفه غرق شد و پدر را غریق محنت و درد جانکاه فراق نمود و در ضمن آن به امراض گوناگون مبتلا شده و عاقبت در بیمارستان بستری شده و تن به عمل جرّاحی داده و دو روز بعد از عمل
] در ۱۶
رمضان ۱۳۶۰ق وفات یافته و پیکرش به
تخت فولاد حمل و در بقعه نیای بزرگوارش صاحب روضات در تخت فولاد مدفون گردید. مرحوم میرزا حسن چهارسوقی مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده است:
یکی آمد برون و گفت چنین ••••• «شد بخلد برین جلال‌الدّین» ۱۳۶۱-۱=۱۳۶۰
صاحب عنوان انواع خطوط خصوصاً
نسخ را خوش می‌نوشته و برخی از کتاب‌ها را کتابت نموده است. وی یک سلسله مطالب منبری هم در سه چهار جلد و مجموعه بزرگ و کوچک به رشته تحریر کشیده و کتابی در «شرح‌حال شیطان» در ۴
ذیحجه ۱۳۰۶ق استنساخ نموده که ظاهراً از تالیفات اوست.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۵۶-۳۵۷.
