• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیداحمد بن محمد قزوینی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سیداحمد بن محمد (د ۱۱۹۹ق/۱۷۸۴م)، مؤسس و نخستین عالم شناخته شدۀ آل قفطان یا آلِ قَزْوینی می‌باشد، آل قزوینی، خاندانی علمی و ادبی از نیمۀ دوم سده ۱۲ تا میانه‌های سدۀ ۱۴ق/۱۸ تا ۲۰ در نجف، حِلّه و پیرامون آن است.



از شرح زندگی پدر او چیزی معلوم نیست و چنان‌که گفته‌اند، سلسلۀ نسب او با ۲۳ واسطه به زید بن علی بن حسین (علیه‌السلام) می‌رسد. سیداحمد در قزوین ‌زاده شد و پس از فراگیری مقدمات علوم آن روزگار، برای ادامۀ تحصیل رهسپار عراق گشت و در حوزۀ درس عالمان و فقیهان مشهور نجف شرکت کرد و خود فقیهی بنام گردید.


در اوان تحصیل در نجف، با دختر سیدمرتضی طباطبایی ازدواج کرد.



وی سرانجام رهسپار ایران شد و در آغاز به قصد زیارت به مشهد سفر کرد و پس از آن به زادگاهش قزوین بازگشت و دیری نگذشت که در همین شهر درگذشت.


او دارای ۵ فرزند به نام‌های: سیدمحمد علی، سیدحسن، سیدعلی، سیدحسین و سیدباقر بود که همگی از عالمان دین بودند و بجز سیدباقر از دیگران اطلاعی در دست نیست.


۱. امین، سیدمحسن، اعیان الشّیعه، ج۳، ص۱۰۲، بیروت، ۱۴۰۳ق.    
۲. بحرالعلوم، محمدمهدی، رجال، ج۱، ص۱۰۹ ۱۱۰، تهران، ۱۳۶۳ش.    



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌قفطان»، ج۲، ص۴۵۲.    





جعبه ابزار