سیداحمد بن سیدمحمد خیال علوی عاملی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیداحمد بن سیدمحمد خیال علوی عاملی اصفهانی، از ادبا و شعرای
اصفهان در
قرن دوازده هجری بوده است.
میرزا غیاث الدّین احمد متخلّص به «خیال» فرزند صدرالدّین محمّد بن میرزا عبدالحسیب علوی عاملی، عالم فاضل ادیب شاعر، در
اصفهان نزد عدّه‌ای از علمای اعلام ازجمله آقا
جمال‌الدّین محمّد خوانساری تحصیل نمود، و به افتخار دامادی ایشان نائل آمد. در حسن اخلاق، یگانه آفاق بود. وی هفت بندی سروده که ظهیرالدّین علی تفرشی بر آن تقریظ نگاشته بود. وی سرانجام در سال
۱۱۳۴ق (یک سال پس از وفات عموی دانشمندش
میرمحمّد اشرف) در اصفهان
وفات یافت.
رضاقلی خان هدایت در تالیفات خود، به اشتباه، نام او را غیاث‌الدّین محمّد نوشته، حال آن که احمد صحیح است. این شعر از او است:
"شمع می‌داند به شب‌ها لخت پروانه را ••• قدر عاشق را کسی داند که داغش بر دل است".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۶۵.
