سیدابوجعفر بن محمد موسوی خادم‌الشریعة اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدابوجعفر بن محمد موسوی خادم‌الشریعة اصفهانی، از علما و فضلای
اصفهان در
قرن سیزده هجری بوده است.
آقا سیّدابوجعفر خادم الشّریعه فرزند علاّمه رجالی
سیّدصدرالدّین محمّد موسوی عاملی، عالم فاضل متّقی؛ مادرش دختر
شیخ جعفر کاشف‌الغطاء بوده است. در حدود سال ۱۲۴۵ق متولّد شد، و نزد علمای
اصفهان و
نجف ازجمله پدر بزرگوار خود و حاج سیّداسداللّه بیدآبادی تلمّذ نمود، و به دامادی مرحوم بیدآبادی مفتخر گردید، برخی از رسائل فقهی و اصولی خود را به نظر ایشان رسانید، و سیّد بیدآبادی پشت آن تقریظ نگاشت، و از فضل و علم و بزرگواری مؤلّف آن، مدح و ثنا گفته است. ایشان از علماء معروف اصفهان و ساکن محلّه چهارسوق درب شیخ از متفرّعات محلّه بیدآباد بوده است. سرانجام در ۱۴
صفر ۱۳۳۴ق در این شهر
وفات یافت، و در
تخت فولاد مدفون گردید، و بعدا فرزندش حاج آقا مجلس برای او تکیه و بقعه‌ای بنا نهاد، و در داخل بقعه و صحن و اتاق‌ها عدّه‌ای از علماء و حکماء و اطبّاء اصفهان مدفون شدند. مادّه تاریخ بنای بقعه این است: «قل ان الجنّه للمتّقین». تاریخ وفاتش این بیت است: یکی آمد برون ز الهام غیب آورد تاریخش: «شده طیّار سوی کوی حق روح ابوجعفر».
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۴۶.
