سوگواری حضرت زینب در مدینه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوگواری حضرت زینب در مدینه، از مباحث مرتبط به تاریخچه عزاداری برای
امام حسین (علیه‌السّلام) در
مدینه است. کاروان اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) پس از تحمل مصیبت‌های جان‌سوز در واقعه
کربلا و اسارت در
شام، در اواخر ماه صفر
سال ۶۱ هجری به مدینه بازگشتند و به محض ورود به شهر، مجلس عزاداری برپا کردند. یکی از کسانی که در مدینه به سوگواری پرداخت و موجب گریه و اندوه مردم در مصیبت شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) و یاران ایشان شد،
حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) بود. در ادامه به شرح مختصر واقعه خواهیم پرداخت.
با ورود اهل‌بیت به مدینه، شهر یک‌پارچه صورت ماتم و عزا و شیون به خود گرفت و همه به سوی
قبر حضرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روانه شدند.
سید بن طاووس در کتاب
اللهوف می‌نویسد:
حضرت سجاد (صلوات‌الله‌علیه) با اهل و عیال خود به شهر مدینه وارد شدند و نگاهی به خانه‌های فامیل و مردان خاندانش‌انداختند، دیدند آن خانه‌ها همه با زبان حال نوحه‌گرند و اشک می‌ریزند که کجایند صاحبان ما و فریاد وا مصیبتاه در آنها بلند است...
زینب کبری (علیهاالسّلام) به محض ورود به مدینه به همراه دیگر زنان و دختران امام حسین وارد در
مسجد النبی شدند و سخنان جان‌سوزی را با جد خویش ایراد نمودند:
«یا جَدّاه اِنّی ناعِیهٌ اِلَیْکَ اخِی الْحُسَیْنَ»؛ «ای جدّا! من خبر مرگ برادرم حسین را برای تو آورده‌ام.»
حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) در عزای برادر و اهل بیت و فرزندان و اصحاب او مداوم گریه می‌کرد و هیچگاه اشک چشمانش خشک نشد و زمانی که به فرزند برادرش، حضرت زین‌العابدین (علیه‌السلام) می‌نگریست حزن او تجدید و‌اندوهش زیاد می‌شد و این وضعیت برای ایشان بود تا پس از دو سال از واقعه
عاشورا، رحلت نمودند.
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۳۸.
