سخن کفرآمیز (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

انسانی که سخنان کفر آمیز بر زبان جاری کند، این سخن آثاری بر انسان میگذارد.

---

کفر و آثار آن بر فرد، با سخنان کفرآمیز بر هم مترتب می‌شود.
«یحلفون بالله ما قالوا ولقد قالوا کلمة الکفر وکفروا بعد اسلـمهم... فان یتوبوا یک خیرا لهم...؛ به خدا سوگند می‌خورند که (در غیاب پیامبر، سخنان نادرست) نگفته‌اند؛ در حالی که قطعاً سخنان کفرآمیز گفته‌اند؛ و پس از اسلام‌آوردنشان، کافر شده‌اند؛ و تصمیم (به کار خطرناکی) گرفتند، که به آن نرسیدند. آنها فقط از این انتقام می‌گیرند که خداوند و رسولش، آنان را به فضل (و کرم) خود، بی‌نیاز ساختند! (با این حال،) اگر توبه کنند، برای آنها بهتر است؛ و اگر روی گردانند، خداوند آنها را در دنیا و آخرت، به مجازات دردناکی کیفر خواهد داد؛ و در سراسر زمین، نه ولیّ و حامی دارند، و نه یاوری!».

۱.۱ - شان نزول

درباره شاءن نزول این آیه روایات مختلفى نقل شده که هم آنها نشان مى دهد بعضى از منافقان، مطالب زننده اى درباره اسلام و پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) گفته بودند و پس از فاش شدن اسرارشان سوگند دروغ یاد کردند که چیزى نگفته اند و همچنین توطئه اى بر ضد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) چیده بودند که خنثى گردید.از جمله اینکه از منافقان بنام جلاس در ایام غزوه تبوک پس از شنیدن بعضى از خطبه هاى پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) شدیدا آن را انکار کرد و پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) را تکذیب نمود، و پس از بازگشت به مدینه شخصى بنام عامر بن قیس که این جریان را شنیده بود، خدمت پیامبر آمد و سخنان جلاس را بازگو کرد ولى هنگامى که خود او نزد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) آمد موضوع را انکار نمود، پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) به هر دو دستور داد در مسجد در کنار منبر سوگند یاد کنند که دروغ نمى گویند هر دو سوگند یاد کردند، ولى عامر عرض کرد: خداوندا! آیه اى بر پیامبرت نازل کن و آن کس که راستگو است معرفى فرما!پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و مومنان آمین گفتند.

۱.۲ - عمل زشت منافقین

سیاق آیه اشعار دارد به اینکه منافقین عمل بسیار زشتى انجام داده و در ضمن عمل کلام زشتى هم به زبان آوردهاند و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) ایشان را مؤ اخذه نموده که چرا چنین گفته اید. در پاسخ به خدا سوگند خورده اند که ما چنین نگفته ایم، همچنانکه در آیه (و لئن سالتهم لیقولن انما کنا نخوض و نلعب ...) گذشت که منافقین کار زشتى کرده بودند که آن را عنوان خوض و لعب داده و مى خواستند بگویند جز بازى منظور دیگرى نداشتیم .خداى تعالى در هر دو قضیه تکذیبشان کرده، درباره انکار قولشان فرموده : ( و لقد قالوا کلمة الکفر) آنگاه همین تکذیب را دوباره تفسیر نموده و فرموده : ( و کفروا بعد اسلامهم) تا کسى خیال نکند از راه مبالغه گفتیم کافر شدند، نه، جدا کافر شدند، و محکوم به کفر، بعد از اسلام گشتند.

---