سحیم بن وثیل ریاحی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سحیم بن وثیل ریاحی یربوعی حنظلی تمیمی (م حدود ۶۰ هـ)، از شاعران معروف
دوران جاهلیت و اسلام بود.
سحیم بن وثیل بن عمرو
ریاحی یربوعی حنظلی تمیمی، از قبیله
بنی ریاح بن یربوع و رئیس قوم خود بود
و از شعرای معروف دوران جاهلیت و اسلام به شمار میرفت که فرزندش
جابر بن سحیم قصیده مفردهای از وی روایت کرده است.
حدود چهل سال از عمر خود را در دوران جاهلیت،
و حدود چهل یا شصت سال از عمرش را در اسلام سپری کرد.
او با قربانیکردن شتر، میکوشید بر
غالب بن صعصعه، پدر
فرزدق فخر جوید. هنگامی که این خبر به
حضرت علی (علیهالسّلام) رسید، به حرمت قربانی سحیم فتوا داد.
اخلاق او تند و بدوی بود
و دارای اخبار و حکایاتی با
زیاد بن ابیه میباشد.
از جمله آثار سحیم بن وثیل دیوان صغیر و قصیده نونیه میباشد که مشهور است.
سحیم بن وثیل پس از صد سال عمر، در سال ۴۰ یا حدود ۶۰ هـ درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۵۴، برگرفته از مقاله «سحیم بن وثیل
ریاحی».