سُحبان بن زفر وائلی، از تیره قیس عیلان، شاعر و سخنوری زبردست بود که در زمان جاهلیت شهرت یافت و مدّتی را در عصر اسلام زیست. او سرانجام به سال ۵۴ قمری درگذشت. سُحبان بن زفر بن ایاس وائلی، نسبش به وائل بن معدّ بن مالک از تیره قیس عیلان میرسد. سخنوری بود که در فصاحت و شیواییِ سخن به او مثل میزنند. او نخستین فردی است که «امّا بعد» را در سخنانش بهکار برد. او در حال سخنرانی عرق میریخت، ولی کلمهای را دوبار تکرار نمیکرد. سحبان در زمان جاهلیت شهرت یافت و مدّتی را در عصر اسلام زیست. او در زمان پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) اسلام آورد، اما با حضرت ملاقاتی نداشت. وی در زمان حکومت معاویه در دمشق اقامت گزید. او سرانجام به سال ۵۴ قمری درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۹۷. |