سال 380 هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در سال سیصد و هشتاد هجری قمری، رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: وزارت
ابونصر شاپور بن اردشیر برای
بهاءالدوله، قیام
دولت بنی‌عقیل در
موصل، وقوع اختلاف میان
دیلمیان، وقوع درگیری میان امرای موصل و جزیره، واگذاری رهبری
علویان به پدر سیدرضی، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور مانند:
ابوالفرج بن کلس و ... .
- بهاءالدوله، ابونصر شاپور بن اردشیر را به وزارت خویش انتخاب کرد.
- واگذاری رهبری علویان به سید احمد موسوی، پدرِ سیدرضی.
- افزایش خطر عیاران در بغداد و درگیری مردم شهر با آنان.
- صمصام‌الدوله، که برادرش شرف‌الدوله، او را در یکی از قلعه‌های فارس زندانی کرده بود، از بازداشتگاهش گریخت و به گروهی از کردها و دیلمیان پیوست. صمصمام الدوله پس از آن، ایشان را به سوی بغداد گسیل داد تا با بهاءالدوله بجنگند، ولی فرستادگانی میان آن دو میانجیگری کردند تا حکومت، میان ایشان تقسیم شود.
- حاکم عراق (بهاءالدوله دیلمی) سرکرده بنی عقیل (ابوالذواد محمد بن مسیب) را به عنوان امیر موصل انتخاب و با دخترش ازدواج کرد. امارت وی، تا سال ۴۷۷ ق ادامه داشت.
- ابوعلی حسن بن مروان بن دوستک دولت کردی مروانیان را در میّافارقین پی ریخت. این حکومت تا سال ۴۷۸ ق ادامه یافت.
- منصور بن ابی‌عامر، یحیی بن عبدالرحمان تجیبی را پس از کشته شدن پدرش، به عنوان امیر سرقسطه برگزید تا دوستی خویش با دودمان بنی تجیب را پاس داشته باشد.
- ابوعبدالله بن دوستک، ملقب به بازکردی فرمانروای دیار بکر و میّافارقین، چشم طمع به موصل داشت. از این رو همراه خواهرزاده اش ابوعلی حسن بن مروان، راهی آن جا شد. در این میان، ابوطاهر ابراهیم حمدانی و برادرش ابوعبدالله حسین حمدانی نیز ـ که هر دو امیر موصل بودند ـ از ابوالذّواد محمد بن مسیب، امیر بنی‌عقیل، یاری خواستند. ابوالذّواد، با آن دو شرط کرد در صورتی آن ها را یاری می‌دهد که جزیره ابن عمر و نصیبین و توابع آن دو منطقه را در اختیار وی قرار دهند، آن ها نیز موافقت کردند. به هر حال در نبردی، بازکردی کشته شد و فرماندهی نیروهایش را خواهرزاده‌اش، ابوعلی حسن بن مروان بر عهده گرفت، اما ابوالذّواد عقیلی بر وی چیره شد و حسین بن مروان نیز از صحنه نبرد عقب نشست. نتیجه این جنگ، آن شد که ابوالذّواد بر موصل چیره شد و دو امیر حمدانی آن جا را کشت، و آن گاه دولت بنی‌عقیل را در موصل برپا کرد. همچنین ابوعلی حسن بن مروان نیز میّافارقین و نصّیبین و مناطق تحت نفوذ دائی‌اش (باز کردی) و همین طور توابع آن مناطق را تحت سیطره خویش در آورد. سپس دولت بنی‌مروان را تأسیس کرد. این دولت تا سال ۴۸۷ ق ادامه یافت.
• ابوالفرج بن کلس
• ابوعبدالله بازکردی
• احمد بن محمد بلدی
• محمد خالدی
• حسدای بن شبروط
• عبدالله بن محمد عامری
• ابوالصقر قبیصی
• قرعویه حاجب
• ابوعبدالله مقدسی بشاری
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۲۵.
