سال 334 هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در سال سیصد و سی و چهار هجری قمری، رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: لشکرکشی
دیلمیان به
بغداد، خلع
مستکفی‌بالله از خلافت و درآوردن چشم او و بیعت با
المطیع‌لله عباسی،
قحطی و گرسنگی شدید در بغداد، جنگ میان
سیف الدوله و
اخشیدیان بر سر حکومت
دمشق، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور مانند
القائم بامرالله فاطمی و ... .
• درگذشت توزون بر اثر
بیماری صرع و نصب کاتبش
ابوجعفر محمد بن شیرزاد به‌جای او که لقب امیرالامرا می‌گیرد. او به مصادره اموال تجار و چپاول می‌پردازد.
•
احمد بن بویه به بغداد لشکرکشی می‌کند و ابن شیرزاد می‌گریزد. مستکفی
بالله عباسی به احمد بن بویه خلعت می‌پوشاند و او را معزالدوله و امیرالامرا لقب می‌دهد و همچنین برادرش علی را
عمادالدوله و حسن را
رکن‌الدوله لقب می‌دهد. خلیفه دستور می‌دهد القاب و کنیه‌های آنان را بر سکّه‌های
درهم و
دینار بزنند. خلیفه خود را امام الحقّ لقب می‌دهد.
• احمد بن بویه (معزالدوله) به‌سبب رنجی که از مستکفی
بالله به او رسیده بود، وی را از دخالت در امور باز داشت و سپس دستور داد چشمانش را میل کشیده، او را به زندان افکنند. او تا سال ۳۳۸ق زندانی بود و در زندان درگذشت.
•بیعت با فضل بن مقتدربالله
عباسی و لقب یافتن او به
مطیع‌لله.
•
معزالدوله؛ ابوجعفر، محمد بن احمد صیمری را وزیر خود می‌کند. معزالدوله به ابن شیرزاد امان می‌دهد و او بعد از اختفا، ظاهر می‌شود و از سوی معزالدوله مسئول گردآوری
خراج و
زکات می‌شود.
• انتخاب وزیر از طرف خلیفه، متوقف می‌شود و وظیفه آنان به تعیین کاتب برای کارهای خاص منحصر می‌شود. نیز مستمری معینی برای خلیفه به مبلغ صد دینار ماهیانه مقرّر می‌شود؛ که با این‌کار، وی به یک کارمند تبدیل می‌شود.
• درگذشت اخشید محمد بن طغج امیر
مصر و
شام و جانشینی انوجور فرزند خردسال او و نیابت کافور خادم از طرف او در اداره امور حکومتی.
• درگذشت القائم بامرالله عبیدی و بیعت با ابوطاهر اسماعیل فرزندش و لقب یافتن او به منصور.
•
عبدالرحمان ناصر اموی در کاخ الزهراء از هیات صلح بیزانس (که امپراتور
کنستانتین سوم آن را فرستاده بود) استقبال می‌کند.
• مبادله اسیر میان رومیان و سیف الدوله حمدانی در «سیلفکه».
• گرسنگی در بغداد به حدّی رسید که مردم مردار می‌خوردند و خانه خود را به گرده نان فروختند و یک کز (معادل شش
خروار)
گندم را به ده هزار درهم خریدند. همچنین بر اثر گرسنگی، بچه‌ها را سر می‌برند و می‌خورند.
• اخشید: سیف الدوله امیر حلب پس از درگذشت اخشید بر دمشق استیلا می‌یابد. کافور به طرف او حرکت می‌کند و در مرج عذرا نزدیک دمشق با او کارزار می‌کند و چنین مصالحه می‌کنند که سیف الدوله مالک
حلب و
حمص و
انطاکیه باشد، و دمشق در دست اخشیدیان باقی بماند.
•
ناصرالدوله حمدانی امیر
موصل در راس سپاهی برای نجات بغداد از اشغال دیلمیان به بغداد رو می‌آورد. معزالدوله به سوی ناصرالدوله روان شده، در جنگی او را شکست می‌دهد. لشکریان معزالدوله دیلمی پیروزمندانه به بغداد بازگشته، دزدی و چپاول و کشتار را به نهایت می‌رسانند. مردم از بغداد فرار کرده، سر به بیابان می‌گذارند. صیمریِ وزیر به سرکوبی آشوب لشکریان می‌پردازد، و مردم به شهر بازمی‌گردند.
• افریقیه:
ابوزید خارجی که علیه
عبیدیان قیام کرده بود، بر رقاده و سوسه دست می‌یابد و به شهر مهدیه نزدیک می‌شود و به اطراف و نواحی آن شبیخون می‌زند و تمام دسته‌های نظامی را که علیه او تجهیز و گسیل شده‌اند پس می‌راند.
•
علی بن عیسی بغدادی حسنی•
علی بن حمدون جذامی•
ابوزکریای ازدی•
محمد بن طغج اِخشید•
توزون•
عمر بن حسین خرقی•
افقر الوری سهراب•
ابوبکر شبلی•
احمد بن محمد صنوبری انطاکی• القائم بامرالله فاطمی
•
محمد بن محمد مروزی.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۳۵-۲۳۶.
