سال قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
گاه شماری هجری قمری، گاه شماری بر اساس چرخش
ماه است که توسط
مسلمانان و نیز در بسیاری از کشورهای اسلامی به عنوان سالنمای مذهبی استفاده می‌شود. از این سالنما در بسیاری از آیین‌های اسلامی از قبیل
روزه؛
حج؛ تعیین
ماههای حرام؛ ایام
ولادت و
شهادتاهل بیت استفاده می‌شود.
سال قمری دارای دوازده ماه است که به ترتیب عبارت‌اند از:
محرم؛
صفر؛
ربیع الاول؛
ربیع الثانی (یا ربیع الاخر)؛
جمادی الاول؛
جمادی الثانی (یا جمادی الآخر)؛
رجب؛
شعبان؛
رمضان؛
شوال؛
ذیقعده و
ذیحجه.
چهار ماه از این ماه‌ها به ماههای حرام مشهور است که عبارتند از: رجب، ذیقعده، ذیحجه و محرم.
همچنین به ماههای شوال، ذیقعده و ذیحجه ماههای
حج می‌گویند.
مبدا سال قمری،
هجرترسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به
مدینه است.
اولین ماه قمری محرم و آخرین آن ذیحجه است، تعداد روزهای ماههای قمری در مجموع ۳۵۴ روز است که حدود ۱۰ یا ۱۱ روز از تعداد روزهای
سال شمسی کمتر است چون در ماههای قمری، یک ماه، ۳۰ روز است و ماه دیگر ۲۹ روز.
هنگام دیدن
هلال ماه نو، خواندن دعاهای هلال
مستحب است، و از همه بهتر دعای ۴۳
صحیفه کامله سجادیه است. اما اگر امکان خواندن این
دعا نباشد، بهتر است که سه مرتبه «الله اکبر» و سه مرتبه «لا اله الا الله» بگوییم و در روز اول هر ماه دو رکعت
نماز بگذاریم و در رکعت اول بعد از حمد سی مرتبه
توحید و در رکعت دوم بعد از حمد سی مرتبه «انا انزلنا» (
سوره قدر) را بخوانیم و بعد از نماز
صدقه بدهیم که موجب سلامتی ما در آن ماه خواهد شد.
سایت دانشنامه رشد
