• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ریش (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رِیش (به کسر میم و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای زينت و لباس فاخر است. این ماده شش مرتبه در نهج البلاغه آمده است.



ریش به معنای زينت است. «الرِيْش: كسوة الطائِر و زينتهُ‌» و نيز به معنى لباس فاخر می‌آيد، گويند: بال پرندگان را ريش گويند كه در آن‌ها انواع زينت و زيبائى است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره بال‌هاى گوشتين خفّاش فرموده: ««وَجَعَلَ النَّهَارَ لَهَا سَكَناً وَقَرَاراً! وَجَعَلَ لَهَا أَجْنِحَةً مِنْ لَحْمِهَا تَعْرُجُ بِهَا عِنْدَ الْحَاجَةِ إِلَى الطَّيَرَانِ، كَأَنَّهَا شَظَايَا الاْذَانِ، غَيْرَ ذَوَاتِ رِيش وَلاَ قَصَب»» يعنى «براى او بال‌هایی از گوشتش قرار داد كه در وقت حاجت با آن‌ها پرواز مى‌كند، گویى آن‌ها لاله‌هاى گوش هستند بى‌آنكه پر يا «نى» داشته باشند.» (شرح‌های خطبه: )
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره پرندگان فرموده: ««أَحْصَى عَدَدَ الرِّيشِ مِنْهَا وَالنَّفَسَ، وَأَرْسَى قَوَائِمَهَا عَلَى النَّدَى وَالْيَبَسِ»» يعنى «خداوند عدد پرهاى پرندگان و عدد دم زدن آن‌ها را شمرده و پاهاى آن‌ها را در رطوبت و خشكى محكم كرده است.» ظاهرا منظور از اوّلى حيواناتى است كه در دریا و آب زندگى مى‌كنند و از دوّمى آن‌هایی كه حيوانات خشكى هستند اين تعبير مانند كلمات ديگر امام صلوات الله عليه تعبير عجيبى است. (شرح‌های خطبه: )


از اين ماده شش مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۵.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۴۶۶.    
۳. فراهیدی،‌ خلیل بن احمد،‌ العین، ج۶،‌ ص۲۸۳.    
۴. زبیدی، مرتضی،‌ تاج العروس، ج۱۷،‌ ص۲۲۹.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۴۶۶.    
۶. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۳۴، خطبه ۱۵۵.    
۷. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۶۱، خطبه ۱۵۱.    
۸. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۸، خطبه ۱۵۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۳، خطبه ۱۵۵.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۴.    
۱۱. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۹.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۶، ص۱۲۲.    
۱۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۶۶.    
۱۴. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۸۳.    
۱۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۲۳-۴۲۲، خطبه ۱۸۵.    
۱۶. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۴۲، خطبه ۱۸۰.    
۱۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۲، خطبه ۱۸۵.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۲۳، خطبه ۱۸۵.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۳۸.    
۲۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۵۸.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۷، ص۱۸۴.    
۲۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۱.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۳۴، خطبه ۱۵۵.    
۲۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۲۳-۴۲۲، خطبه ۱۸۵.    



قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، بگرفته از مقاله «ریش»، ج۱، ص۴۸۵.    






جعبه ابزار