رَّق (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَّق (به فتح راء مشدد) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
نازک شدن است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به کار رفته است، مانند:
رَقيق (به فتح راء) به معنای
نازک؛
أَرِقّ (به همزه مفتوح و کسر راء و تشدید قاف) به معانی نازكتر؛
رِقَّه ( به کسر راء و فتح قاف مشدد) به معانی مهربانى، حياء و
نازک شدن است و چون به معنى مهربانى و حياء باشد نوعى تأّثر باطنى لازم دارد.
رَّق به معنای
نازک شدن است.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی(علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«اتَّقِ اللهَ بَعْضَ التُّقَى وَ إِنْ قَلَّ، وَ اجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللهِ سِتْراً وَ إِنْ رَقَّ» يعنى: « از
خدا بترس هر چند كم باشد، مابين خود و خدايت حجابى (حيایى) قرار بده و لو
نازک باشد.»
درباره
خفّاش فرموده:
«لَها جَناحانِ لَمّا يَرِقّا فَيَنْشَقّا، وَ لَمْ يَغْلُظا فَيَثْقُلاَ» یعنی: « آن دو تا بال دارد،
نازک نشده‌اند تا پاره شوند و كلفت نشده‌اند تا سنگين گردند.»
و درباره خدا فرموده:
«يُحِبُّ وَ يَرْضَى مِنْ غَيْرِ رِقَّة، وَ يُبْغِضُ وَ يَغْضَبُ مِنْ غَيْرِ مَشَقَّة» یعنی: ( دوست مى‌دارد و خشنود مى‌شود امّا نه از روى رقّت قلب،
دشمن مى‌دارد و به
خشم مى‌آيد، امّا نه از روى ناراحتى و رنج و مشقّت.)
از اين كلمه هفت مورد در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رقّ»، ج۱، ص۴۶۲.
