رَوْم (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَوْم (به فتح راء و سکون واو) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
اراده است. این ماده پنج مرتبه در
نهج البلاغه آمده است.
رَوْم به معنای اراده است. «رامه روما: اراده»
آن حضرت به
معاویه مىنويسد:
««وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّكَ غَيْرُ مُدْرِك مَا قُضِيَ فَوَاتُهُ، وَقَدْ رَامَ أَقْوَامٌ أَمْراً بِغَيْرِ الْحَقِّ، فَتَأَوَّلوا عَلَى اللهِ فَأَكْذَبَهُمْ»» «مىدانيم (خون
عثمان را) كه فوت آن حتمى شده درک نخواهى كرد، گروهى بدون حق، كارى را قصد كرده و بر احكام
خدا دست درازى كردند، خداوند به كذبشان حكم فرمود (دروغگوییشان را ثابت كرد)»
(شرحهای نامه:
)
به گفته
محمد عبده آنها
اهل جمل بودند «فتألوّا» به معنى «قسم خوردن» است. ولى در نسخه عبده «فتأوّلوا» نقل شده است.
«
مَرام» به معنای مقصود و مراد است. چنانكه در
««وَلاَ يُبْلَغُ بِكُمْ مَرَامٌ»» (و نه با كمک شما به هدفى مىتوان رسيد.)
(شرحهای خطبه:
)
و نامه
««وَتَرَقَّيْتَ إِلَى مَرْقَبَة بَعِيدَةِ الْمَرَامِ»» (تو مىخواهى به نقطهاى برسى كه از مرتبهات بسيار برتر و نشانه هايش از تو دور است)
(شرحهای نامه:
) آمده است.
««قُوَّة لاَ تُرَامُ»» «قوّهایكه قصد نمىشود كه به آن رسيد.»
(شرحهای خطبه:
)
پنج مورد از اين ماده در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، سید علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «روم»، ج۱، ص۴۸۳-۴۸۲.