رَغْم (به فتح راء و سکون غین) و رَغام (به فتح راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای خاک نرم است، بعضى گفته اند به معنی مطلق خاک است. از اين كلمه یک مورد در نهج البلاغه آمده است.
به معنای خاک نرم است، بعضى گفته اند به معنی مطلق خاک است. «رَغِمَ أنفُ» يعنى بينى او را به خاک ماليد يعنى ذليلش كرد «أَرْغَمَ أنفه» نيز به همان معنى است.
