• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذُو الْکِفْل (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حضرت ذوالکفل.


ذُو الْکِفْل: (وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ)
ذُو الْکِفْل مشهور این است که از پیامبران بوده و ذکر نام او در ردیف نام پیامبران در آیه مورد بحث بعد از نام اسماعیل و ادریس گواه بر این معنا است.
بعضی معتقدند که او از پیامبران بنی‌اسرائیل است، وی را فرزند ایوب می‌دانند که اسم اصلی‌اش «بشر» یا «بشیر» یا «شرف» بوده است و بعضی او را همان «حزقیل» می‌دانند که ذا الکفل به عنوان لقب او انتخاب شده است.



به موردی از کاربرد ذُو الْکِفْل در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - ذُو الْکِفْل (آیه ۸۵ سوره انبیاء)

(وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ) (و اسماعيل و ادريس و ذالكفل را به ياد آور كه همه از صابران بودند.)

۱.۲ - ذُو الْکِفْل در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان قصه ذو الكفل را در سوره ص بررسی کرده است.

۱.۳ - ذُو الْکِفْل در تفسیر نمونه

در این که چرا او «ذا الکفل» نامیده شده با توجه به این که «کفل» (بر وزن فکر) هم به معنای نصیب آمده و هم به معنای کفالت و عهده‌داری، احتمالات مختلفی داده‌اند:
گاه گفته‌اند چون خداوند نصیب وافری از ثواب و رحمتش به او مرحمت فرمود «ذا الکفل» یعنی «صاحب بهره وافی» نامیده شد. و گاه گفته‌اند چون تعهد کرده بود که شب‌ها را به عبادت برخیزد و روزها را روزه دارد و هنگام قضاوت هرگز خشم نگیرد و بر سر این عهد و پیمان باقی ماند این لقب به او داده شد. و گاه گفته‌اند چون گروهی از انبیاء بنی اسرائیل را کفالت کرد و جان آنها را در برابر پادشاه جبار زمان حفظ کرد او را به این اسم نامیده‌اند.
بعضی نیز معتقدند که «ذا الکفل» لقب الیاس است، همان‌گونه که «اسرائیل» لقب یعقوب و «مسیح» لقب عیسی و «ذا النّون» لقب یونس می‌باشد.
به هر حال همین مقدار از زندگی او که امروز در دست ماست دلیلی بر استقامت او در طریق اطاعت و بندگی خدا و مقاومت در برابر جباران است و سرمشقی است برای امروز و فردای ما، هرچند دربارۀ جزئیات زندگی آنها بر اثر بعد زمان نمی‌توان قضاوت دقیقی کرد.


۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۵.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۸۳.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۱۱.    
۴. انبیاء/سوره۲۱، آیه۸۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج،۱۴ ص۴۴۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۱۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۵۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۹۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۸۳.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۱۱.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ذُو الْکِفْل»، ج۲، ص۱۰۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انبیاء | لغات قرآن




جعبه ابزار