ذو القلبین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«ذو القلبین» به معنای صاحب دو قلب است.
این واژه در
قرآن نیامده ولی توضیحاتی در مورد آن در ذیل آیه‌ای از
سوره احزاب آمده است.
(مّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَیْنِ فی جَوْفِهِ وَ ما جَعَلَ اَزْواجَکُمُ اللّائی تُظاهِرونَ مِنْهُنَّ اُمَّهاتِکُمْ وَ ما جَعَلَ اَدْعیاءکُمْ اَبْناءکُمْ ذَلِکُمْ قَوْلُکُم بِاَفْواهِکُمْ وَ اللَّهُ یَقولُ الْحَقَّ وَ هُوَ یَهْدی السَّبیلَ) (
خداوند برای هیچ کس دو دل در درونش نیافریده و هرگز همسرانتان را که مورد «
ظهار» قرار می‌دهید مادران شما قرار نداده و نیز پسرخوانده‌های شما را پسر واقعی شما قرار نداده است؛ این سخن شماست که با دهان خود می‌گویید سخنی که واقعیت ندارد؛ امّا خداوند
حق را می‌گوید و او به
راه راست هدایت می‌کند.)
دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان: قول خدا:
(ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ) در باره ابى معمّر جميل بن معمّر بن حبيب فهرى نازل شده كه مردى عاقل و خوش حافظه بود و هر چه مى‌شنيد حفظ می‌كرد و می‌گفت كه در درون من دو قلب است و من به هر يک از آن دو قلب فكر می‌كنم بهتر از عقل محمد است و قريش او را ذو القلبين مى‌ناميدند.
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ذو القلبین»، ص۲۳۷.
