خُسْر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُسْر (به ضم خاء و سکون سین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای کم شدن و کم کردن است. همچنین است خسران و آن با ضرر قابل تطبیق یا عبارت اخرای
ضرر و زیان است. این واژه شانزده بار در
نهج البلاغه آمده است.
خُسْر به معنای کم شدن و کم کردن آمده است. همچنین است خسران و آن با ضرر قابل تطبیق یا عبارت اخرای ضرر و زیان است
شانزده مورد از این ماده در «نهج» دیده می‌شود:
«مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَمَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَمَنْ خَافَ أَمِنَ» (كسى كه به حساب خودش برسد، سود مى‌برد و كسى كه از خويش غفلت كند زيان مى‌بيند، كسى كه (از
خدا) بترسد ايمنى مى‌يابد)
(شرح‌های حکمت:
) و نیز فرموده:
«احْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ، وَيَفْقِدَكَ عِنْدَ طَاعَتِهِ، فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ» (از آن بر حذر باش كه خداوند تو را نزد معصيت‌هايش حاضر ببيند و نزد طاعات غايب، كه از زيانكاران خواهى بود...)
(شرح‌های حکمت:
)
واژه خسر شانزده بار در نهج آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خسر»، ج۱، ص۳۴۰.
