• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَیْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





خَيْف (به فتح خاء و سکون یاء) از واژگان نهج البلاغه که به آنچه از دامنه کوه پائین آید، گویند. امام علی (علیه‌السّلام) در توصیف ملائکه از این واژه استفاده کرده است. این کلمه فقط یکبار در نهج البلاغه آمده است.



خَيْف آنچه از دامنه کوه پائین آید.


این لفظ فقط یکبار در «نهج» دیده می‌شود چنانکه در وصف ملائکه فرموده: «وَ لا تَشَعَّبَتْهُمْ مَصارِفُ الرِّيَبِ وَ لا اقْتَسَمَتْهُمْ أَخْيافُ الْهِمَمِ» «شکّ‌های برگرداننده آنها را فرقه فرقه نکرده و سستی‌ها و ساقط شده‌های همت‌ها، آنها را تقسیم به قسمت‌ها ننموده است» (شرح‌های خطبه: ) یعنی: یکنواخت و پیوسته در عبادت حقّند.


این لفظ فقط یکبار در «نهج» دیده می‌شود.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۷۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۵۸.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۱۹۵، خطبه۹۰.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۷۲، خطبه۸۹.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۳۱، خطبه۹۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۸۹، خطبه۹۱.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۴۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷۶۴.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۴، ص۱۳۲.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۹۴.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳۰.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۱۹۵، خطبه۱.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خیف»، ج۱، ص۳۷۰.    






جعبه ابزار