• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَصْم (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




خَصم: (وَ هَلْ اَتاکَ نَبَؤُا الْخَصْمِ)
«خَصم» در اصل معنای مصدری دارد، و به معنای «نزاع کردن» است، ولی بسیار می‌شود که به طرفین نزاع نیز «خصم» می‌گویند، این کلمه، بر مفرد و جمع هر دو اطلاق می‌شود، و گاه جمع آن به صورت «خصوم» آمده است.



(وَ هَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ) (آيا خبر شاكيان هنگامى كه از محراب داود بالا رفتند به تو رسيده است؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خصم مانند كلمه خصومت مصدر است و در اين جا منظور اشخاصى است كه خصومت در بينشان افتاده. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. ص/سوره۳۸، آیه۲۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۸۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۲۶۳.    
۵. ص/سوره۳۸، آیه۲۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۹۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۹۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۸۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۳۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خَصم»، ص۲۱۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ص | لغات قرآن




جعبه ابزار